Μισός κόσμος (Τα χρονικά της τσακισμένης θάλασσας)

Μ Ι ΣΟΣ KOΣΜΟΣ 17 οποίες θα υποβληθείς. Εγώ αποφασίζω πότε τις έχεις περάσει». Στράφηκε στους νεαρούς που ήταν στην ηλικία της – τους δεκαεξάχρονους που φούσκωναν από υπερηφάνεια, έχοντας περάσει ήδη τις δικές τους δοκιμασίες. «Ράουκ. Τώρα θα πο­ λεμήσεις εσύ με τη Θορν». Ο Ράουκ ύψωσε τα φρύδια του, κοίταξε τη Θορν κι ύστερα ανασήκωσε τους ώμους του. «Γιατί όχι;» είπε και βγήκε στην κονίστρα, σφίγγοντας το λουρί της ασπίδας στο ένα χέρι και πιάνοντας ένα σπαθί εξάσκησης με το άλλο. Ήταν ικανός όσο και αμείλικτος. Ούτε που πλησίαζε σε δύναμη τονΜπραντ, πιθανότατα όμως δεν θα έδειχνε κανέναν δισταγμό. Ακόμα κι έτσι, όμως, η Θορν τον είχε νικήσει στο παρελθόν και… «Για την ακρίβεια» είπε ο Χιούναν, δείχνοντας με το οστε­ ώδες του δάχτυλο «ο Ράουκ, ο Σόρνταφ και ο Έντβαλ». Το αίσθημα του θριάμβου στράγγιξε από τη Θορν σαν το βρόμικο νερό από σπασμένη σκάφη. Καθώς ο Σόρνταφ –με­ γαλόσωμος, αργοκίνητος και δίχως φαντασία, αλλά ό,τι πρέπει για να ποδοπατήσει κάποιον που ήταν πεσμένος στο έδαφος– βγήκε στην κονίστρα, δένοντας τα λουριά του αλυσιδωτού θώρακα με τα χοντρά του δάχτυλα, ακούστηκαν μερικά μουρ­ μουρητά. ΟΈντβαλ –γρήγορος, με στενούς ώμους και σγουρά, ανα­ κατεμένα μαλλιά– δεν κινήθηκε αμέσως. Η Θορν ανέκαθεν πίστευε πως ήταν μια από τις καλές περιπτώσεις. «Δάσκαλε Χιούναν, και οι τρεις μας…» «Αν θες να λάβεις μέρος στην επιδρομή του βασιλιά» είπε ο Χιούναν «θα κάνεις ό,τι σου λέω». Όλοι τους ήθελαν να λάβουν μέρος. Το ήθελαν σχεδόν όσο