Μίσος και αίμα

A R N E D A H L 12 χαρακτηριστικώς αποκαλούμενα «εγκλήματα διεθνούς κλίμα- κας» δεν είχε συμβεί στη χώρα τον τελευταίο χρόνο, και γι’ αυτό έκαναν την εμφάνισή τους όλο και περισσότερες κριτικές, εκ των έσω, κατά της ύπαρξης της Oμάδας Άλφα. Στην πραγματικότητα δεν την έλεγαν Oμάδα Άλφα. Αυτή ήταν απλώς μια ονομασία που κάποιος, λίγο πανικόβλητος, πρό- τεινε όταν η ομάδα είχε ιδρυθεί, στο άψε σβήσε, πριν από ενά- μιση χρόνο. Για τυπικούς και υπαρξιακούς λόγους, η ομάδα ονομαζόταν τώρα «Ειδική μονάδα καταπολέμησης εγκλημάτων διεθνούς κλίμακας της Εθνικής Υπηρεσίας Έρευνας Εγκλημά- των». Επειδή όμως την ονομασία αυτή δεν μπορούσε να τη χρησιμοποιεί κανείς σε μια κουβέντα δίχως να ξεσπάσει σε γέλια, συνέχισαν να αποκαλούν ανεπίσημα τη μονάδα Oμάδα Άλφα. Βέβαια, ήταν κι αυτή μια αρκετά κωμική ονομασία, αλλά είχε κάποια συναισθηματική αξία, αν μη τι άλλο. Τώρα, πάντως, ως ομάδα ήταν έτοιμη να περάσει στο χρονοντούλαπο. Διότι οι σχετικά αδρανείς υπάλληλοι του δημοσίου δεν ήταν τα πλέον δημοφιλή πρόσωπα της εποχής, και η ομάδα είχε αρχίσει σιγά σιγά να αποσυντίθεται. Αναλάμβανε ευτελέστατες αποστολές και δάνειζε τα μέλη της εδώ κι εκεί. Παρόλο που ο επίσημος αρχηγός τους, ο Βάλντεμαρ Μέρνερ –τομεάρχης της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης– δούλευε σκληρά για να διατηρήσει τη μονάδα, τα πράγματα έδειχναν πως η εποχή της Oμάδας Άλφα βάδιζε ολοταχώς προς το τέλος της. Αυτό που χρειαζόταν ήταν ένας αμιγής κατά συρροήν δολο- φόνος. Και μάλιστα ένας δολοφόνος αμιγώς διεθνών προδια- γραφών. O Πολ Γελμ ασάλευτος χάζευε το ασάλευτο πρωινό. Είδε ένα μικρό φύλλο, ένα από τα ελάχιστα κίτρινα φύλλα, να τρέμει και να πέφτει στο μουντό μπετόν της εσωτερικής αυλής. Σαν αυτό να ήταν προειδοποίηση για θύελλα, σκίρτησε απότομα – και το