Μίσος και αίμα
1 B ουβός πόνος, σκέφτηκε. Τώρα ξέρω τι σημαίνει αυτό. Ένα μάθημα ζωής, σκέφτηκε – και το μακάβριο γέλιο του ήταν εντελώς βουβό. Ένα μάθημα θανάτου, σκέφτηκε – και αντί για γέλιο βγήκε άλλη μια βουβή κραυγή. Με το ξέσπασμα του επόμενου πόνου αντιλήφθηκε, με κρυ- στάλλινη διαύγεια, πως είχε γελάσει για τελευταία φορά. O πόνος παγιώθηκε. Με αυτό το οποίο ακόμη διέκρινε ως μείγμα ικανοποίησης και τρόμου, ένιωσε ότι η ένταση είχε φτά- σει στο αποκορύφωμά της, και κατάλαβε τι θα ακολουθούσε. O κατήφορος. Η καμπύλη του πόνου δεν ανέβαινε άλλο, είχε αρχίσει να εξομαλύνεται, και πέρα από αυτόν διέκρινε την απότομη κατη- φοριά η οποία, με την ακατανίκητη κλίση της, κατέληγε στο απόλυτο τίποτα. Ή –αν πάσχιζε πολύ και κατάφερνε να απο- διώξει αυτή τη σκέψη– στον Θεό. Oι πόροι του σώματός του έχασκαν, μικρά ορθάνοιχτα στό- ματα που ξερνούσαν ουρλιάζοντας το τεράστιο Γιατi, το οποίο ο ίδιος δεν μπορούσε να εκφέρει επ’ ουδενί τρόπω. Oι εικόνες άρχισαν να βγαίνουν στο φως · ήξερε ότι θα έβγαι- ναν. Είχαν ήδη εμφανιστεί καθώς ο πόνος έφτανε σε επίπεδα που ξεπερνούσαν ακόμα και την πιο ακραία φαντασία του. Έμεινε έκπληκτος από τις δυνατότητες που έκρυβε μέσα του όλα αυτά τα χρόνια.
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=