Μίσος και αίμα

M I Σ Ο Σ Κ Α Ι Α Ι Μ Α 19 ανώνυμης αίθουσας διαλέξεων, όπου καθόταν και κοιτούσε με μάτια κουκουβάγιας, σαν βαριεστημένος καθηγητής γυμνασίου που είχαν ξεχάσει να τον συνταξιοδοτήσουν. Τα μικροσκοπικά ματογυάλια του αναπαύονταν στη θέση τους, σαν ένα μικρό αλλά εντελώς φυσικό παρακλάδι της τεράστιας μύτης του. Στο βλέμμα του δεν φαινόταν κάποια νέα φλόγα. Πιθανώς να διέ- κρινες μια κάποια θράκα στις άκρες των ματιών του. Καθάρισε τον λαιμό του. Η βασική δύναμη ήταν παρούσα στην ολότητά της, όλοι είχαν έρθει νωρίς στη δουλειά για να επιστρέψουν νωρίτερα στο σπί- τι, κανείς δεν είχε πάει δανεικός σε άλλο τμήμα και κανείς δεν είχε αναλάβει κάποια περίεργη αποστολή επειδή ήταν τιμωρη- μένος. Μια ιδανική κατάσταση. O Γκούναρ Nιμπέργ, ο Άρτο Σέντερστεντ και η Σέρστιν Χολμ κάθονταν ήδη πρώτοι και κα- λύτεροι. O Nιμπέργ και ο Σέντερστεντ ανήκαν στην ίδια γενιά με τον Nορλάντερ, ο οποίος ήταν κάνα δυο χρόνια μεγαλύτερος από τον Γελμ και πολύ περισσότερα από τον Τσάβες. Η Χολμ βρισκόταν κάπου ανάμεσα στους δύο τελευταίους. Ήταν η μο- ναδική γυναίκα της ομάδας, μια μελαχρινή, μικροκαμωμένη αστυνομικίνα από το Γετεμπόργ και πολύ «κωλοπετσωμένη» όπως λένε. Ήταν το τρίτο γρανάζι στο τρίο των εγκεφάλων της ομάδας, στο οποίο συμμετείχαν και ο Γελμ με τον Τσάβες. Αλ- λά είχε και κάτι κοινό μ’ ένα άλλο μέλος της ομάδας, τον συνά- δελφο Γκούναρ Nιμπέργ, με τον οποίο μοιραζόταν το γραφείο της: τραγουδούσαν και οι δύο σε χορωδίες και δεν ντρέπονταν όταν τους έπιαναν επ’ αυτοφώρω να τραγουδούν α καπέλα μέσα στον κοινό τους χώρο. O Nιμπέργ είχε ένα περιπετειώδες παρελθόν ως βίαιος μποντιμπίλντερ με εθισμό στα στεροειδή. Τώρα πια ήταν ένας συνεσταλμένος άντρας, μέλος χορωδίας, ένας κακοντυμένος όγκος από σάρκες, που δεν δίσταζε να βγά- λει προς τα έξω τον παλιό του εαυτό όταν παρουσιαζόταν ανά-