Misfit

M I S F I T 19 «Ζόρικο». Ξεφυσώ. «Θα σε ρωτούσα αν έχει καλό σκο- πό ο πατέρας σου για τη μάνα μου, αλλά προφανώς το πηδήξαμε αυτό το κομμάτι και έχουμε πάει κατευθείαν στο θέλεις την πάνω ή την κάτω κουκέτα ;» «Σκατά!» αναφωνεί και δείχνει σαν να τον πιάνει ανα- γούλα από την αηδία. «Μόλις συνειδητοποίησα ότι η μαμά σου ήταν πιθανότατα αεροσυνοδός σ’ εκείνο το αεροπλά- νο. Και μάλλον τον έπαιξα στην ίδια τουαλέτα που πηδή- χτηκαν». « Έλεος, ρε Μπίσοπ! Κράτα τα ψυχικά σου τραύματα για τον εαυτό σου, εντάξει;» Σίγουρα θα χρειαστώ ψυχολόγο μετά απ’ αυτόν τον κω- λογάμο! Ο Φεν πίνει μια γουλιά από το φλασκί του. «Λοιπόν, τι τρέχει μ’ εσένα;» «Τι τρέχει μ’ εμένα;» «Ναι. Τι κάνεις στη ζωή σου όταν δεν σε σέρνουν με το ζόρι σε γάμους που γίνονται άρον άρον επειδή η νύφη είναι έγκυος;» «Αυτό μην το λες ούτε γι’ αστείο!» Έτσι και μου πει η μάνα μου ότι είναι έγκυος, θα πάρω το πρώτο τρένο για τη δυτική ακτή. Έρχονται οι σερβιτόροι να αλλάξουν τα σερβίτσια στο τραπέζι. Ανοίγουν ένα άλλο μπουκάλι με κάποιο μυρωδά- το λικέρ, το οποίο ο Φεν σπεύδει να δοκιμάσει. «Φέτος είναι κι εσένα η τελευταία σου χρονιά στο λύκειο, ε;» επιμένει. «Σε ποιο σχολείο πας;» Εδώ μπλέκονται λίγο τα πράγματα. «Βασικά δεν πάω».