Misfit

E L L E K E N N E D Y 12 στην τηλεόραση και δίπλα να κάθονται οι γονείς σου». Εμφανώς αηδιασμένος, αλλά περίεργα καθηλωμένος, ο Φεν δεν μπορεί να πάρει τα μάτια του από πάνω τους. Ξεπλένει τη σκέψη αυτή με μια γουλιά σαμπάνια. «Ντρέπομαι και ταυτόχρονα αηδιάζω με τον εαυτό μου». Σε μια πράξη ελέους, ο Φεν σπρώχνει το μπουκάλι προς το μέρος μου. «Πιες, ρε φίλε. Ποτέ δεν είναι πολύ νωρίς για να αναπτύξεις προβληματικούς μηχανισμούς αντιμε- τώπισης». Γέρνω το βαρύ μπουκάλι στα χείλη μου. «Γεια μας!» Το κακό με την ακριβή σαμπάνια είναι ότι τελειώνει γρήγορα. Ίσα που προσέχω ότι ο Φεν δίνει το άδειο μπου- κάλι και παίρνει δεύτερο. Οι γονείς μας συνεχίζουν να τρίβονται ο ένας πάνω στον άλλο σε αργή κίνηση υπό τους ήχους ενός κομματιού από κάποια παλιά ανατριχιαστικά γλυκανάλατη ταινία. Στο μεταξύ, ο σαδιστής ντι τζέι χα- ζεύει απορροφημένος το Twitter στο κινητό του, αδιαφο- ρώντας για τον πόνο μας. «Τρελό δεν είναι;» Ο Φεν έχει αρχίσει τώρα να φτιάχνει ένα στραπατσαρισμένο οριγκάμι με μια κεντητή πετσέτα φαγητού. «Αν πέθαιναν και οι δύο αυτή τη στιγμή… Ας πούμε ότι, ενώ εμείς καθόμαστε εδώ, τους πέφτει για καλή μας τύχη ένας πολυέλαιος στο κεφάλι. Και ένα κομ- μάτι γυαλιού εκσφενδονίζεται και μου κόβει την αορτή. Παραλίγο να πεθάνω από αιμορραγία, αλλά τελικά πέφτω σε κώμα – νομικά θα έπρεπε να αποφασίσεις εσύ πότε να τραβήξουν την πρίζα από τα μηχανήματα που θα με κρα- τούν στη ζωή».