Μινώταυρος

ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ 49 υποδέχτηκαν οι μουσουλμάνοι νταήδες της Κιζίλ Τάμπια και τον έχρισαν αρχηγό τους στη φαγωμάρα τους με τους χριστιανούς παλικαράδες του Λάκκου. Χάρη σ’ αυτόν έναν καιρό δεν ξεμυ- τούσε χριστιανός νταής, αλλά τα χρόνια περνούσαν και οΜπραή­ μης άρχιζε να γερνά. Ένας νεαρός βαρκάρης, ο Ντραμουντάνης, ίσως ο πιο χειροδύναμος άντρας του αιώνα, τον προκαλούσε να λογαριαστούν οι δυο τους στο Μακρύ Σοκάκι. Οι Τούρκοι φυγάδευσαν τότε το είδωλό τους, κι έτσι οΜπραή­ μης μπήκε στο κομιτάτο και άρχισε πάλι να ασχημονεί κατά των χριστιανών στις επαρχίες του νότου. Να όμως που ήρθε και η ώρα του. Ουδείς αθάνατος! Στο μεταξύ, οι καλντιριμιτζήδες συνέχιζαν να σφάζονται κά- θε βράδυ σε σκοτεινά και κακόφημα σοκάκια στο Μεγάλο Κά- στρο. Ρωμιοί και Τουρκοκρήτες έστηναν καρτέρι οι μεν στους δε και το μαχαίρι δούλευε αβέρτα. Ώσπου ένα πρωί βρήκαν σφαγμένο μέσα σ’ ένα πορνείο τον φοβερό Ντραμουντάνη. Τον είχε παρασύρει μεθυσμένο μια Τουρκάλα χορεύτρια και οι δολο- φόνοι του περίμεναν υπομονετικά να ανέβει στην κλίνη της αμαρτίας προτού πιάσουν δουλειά και τον ξεκάνουν. Έτσι απά- ντησαν οι Τουρκοκρήτες για τον Μπραήμη και όλοι το θεώρησαν δίκαιο και δεν ανταπόδωσαν. Θα έλεγε κανείς πως μετά τον φόνο του Ντραμουντάνη ξε- θύμανε η κατάσταση, γιατί σταμάτησαν για λίγο τα μαχαιρώμα- τα και οι καβγάδες. Ακόμα κι ο Γιαννιός είχε λησμονήσει τον λόγο για τον οποίο βρισκόταν στο Ηράκλειο. Ύστερα ξανάρχισαν οι σκοτωμοί. Οι νύχτες χωρίς φεγγάρι είχαν μια παράξενη αγριάδα, κι αν επέλεγες να κινηθείς ανάμε- σα στις σκιές και στα σοκάκια, δεν σου το απαγόρευε κανείς, αλλά μπορεί να ήσουν εσύ ο επόμενος που θα έβλεπε τη φευ- γαλέα λάμψη του μετάλλου προτού νιώσεις την κρυάδα του μες