Μικρά και μεγάλα ψάρια (Μια υπόθεση για τον ντετέκτιβ Κλουζ)

16 ζόμουν απαραιτήτως ένα πακετάκι Κάρ­ πεντερ. Ο εγκέφαλός μου διακόπτει κάθε εργασία όταν τον αφήνω πάνω από είκοσι τέσσερις ώρες χωρίς τσιχλόφουσκα. – Γεια σου, Κλουζ, με χαιρέτησε ηΌλ­ γα, μόλις με είδε. Μήπως έχεις πέντε λε­ πτάκια; – Γιατί ρωτάς; ρώτησα εγώ. Ο Μαξ Χοφ στράφηκε προς το μέρος μου. Τον είχα αναγνωρίσει τον διευθυντή του αστυνομικού τμήματος, πριν δωτοπρό­ σωπό του. Ο τύπος έχει κάτι πλάτες σαν μποξέρ βαρέων βαρών, χερούκλες σαν τη­ γάνια και σαγόνι σαν σφυ­ ρί. Με λίγα λόγια: απο­ κλείεται να τον δεις και να μην τον προσέξεις. – Γνωρίζεστε; ρώτη­ σε η Όλγα.