Μια ζωή χωρίς άλλοθι

| 13 Πρώτες εικόνες Η πρώτη εικόνα που έχω απ’ τη ζωή μου, θα ’μουν τριών χρονών, είναι αυτή της Φωτεινής, της γυναίκας που με μεγάλωσε, που είχε έρθει από τη Μικρά Ασία μαζί με τους γονιούς μου. Ζούσε κι αυτή μέσα στη φτώχεια τη μεγάλη τότε, στην προσφυγιά, δούλευε στου Μαρτσινιώ­ τη, το εργοστάσιο πυρίτιδας στον Υμηττό. Λοιπόν, ερχόταν η Φωτεινή τα Σαββατοκύριακα στα Κιούρκα, όπου μας πήγαινε ο πατέρας μου για να περά­ σουμε το καλοκαίρι, και είχε περασμένα κουλούρια σε όλο της το χέρι. Κουλούρια, αυτά που τα λέμε σιμίτια. Περίμενα με ανυπομονησία να έρθει για να πάρω ακρι­ βώς όσα κουλούρια μου αναλογούσαν. Μέσα σε εκείνη την εικόνα είναι και το τραγούδι που τραγουδάγανε οι μεγάλοι τότε στην εξοχή, το «Κελαηδήστε, ωραία μου πουλάκια, κελαηδήστε». Αυτή είναι η πρώτη εικόνα. Όλες οι άλλες εικόνες από εκείνη την εποχή είναι απο­ σπασματικές και θρυμματισμένες. Ως παιδί έκανα συλλογή φωτογραφιών του Βενιζέ­ λου. Όταν ερχόταν η εφημερίδα μας, ο Εθνικός Κήρυκας