Μια ζωή χωρίς άλλοθι

| 11 Γ εννήθηκα στον Βύρωνα, σημερινή οδός Κολοκο­ τρώνη 21, σχεδόν εκεί που κάθομαι και τώρα ακό­ μη, εκατό μέτρα πιο κάτω, ενώ όλα μου τα αδέλφια ήταν γεννημένα στη Μικρά Ασία. Κάθομαι στην οδό Ουσα­ κίου, δηλαδή κοντά στη Μεταμόρφωση. Όπως έλεγε η μάνα μου, μεταξύ της Αγίας Τριάδος, της Μεταμόρφω­ σης, των Αγίων Αποστόλων και του Προφήτη Ηλία. Έχω μεγάλη διαφορά στην ηλικία με τ’ αδέλφια μου. Και μά­ λιστα η μάνα μου με πέντε παιδιά, προσφυγάκια όλα, μεγαλωμένα σε δυο δωμάτια μέσα που λέει ο λόγος, όταν έμεινε έγκυος σ’ εμένα, ήθελε να με ρίξει – έτσι λέγανε. Και ήταν μια μαμή τότε, η μάνα του Ξηρουχάκη –ο οποίος Ξηρουχάκης ήταν ένας πολιτευόμενος, νομίζω με τον Τσιριμώκο– και της λέει: «Ρε Καλλιρρόη, άσ’ το κι αυτό το παιδί, ίσως είναι το καλύτερό σου». Με κρατήσανε, αλλά την ημέρα που γεννήθηκα, στις 29 Αυγούστου δηλαδή του 1926, δύο παλιοκάραβα που είχε ο πατέρας μου και με τα οποία έφερε την οικογένειά του από τον Μαρμαρά βουλιάξανε και τα δύο στις Φλέ­ βες της Βουλιαγμένης. Εκείνη την ημέρα γεννήθηκα λοιπόν, ήμουν το μικρό, το γρουσούζικο.