Μια χριστουγεννιάτικη ευχή

ήταν ένας φάκελος με δωρο­ κάρτες. Ο Θίο προσπάθησε να διπλώσει τον φάκελο και να του δώσει ένα σχήμα όμορφο κι ενδιαφέρον, αλλά η κατάσταση δε βελτιώθηκε και πολύ. «Μην αργήσεις να κοιμηθείς» του είχαν πει οι γονείς του. «Θα γυρίσουμε σπίτι αργά το βράδυ». «Όσο πιο γρήγορα μπορείτε, εντάξει; Μου δίνετε τον λόγο σας, ε;» «Σου τον δίνουμε». Και η μητέ­ ρα του τον χάιδεψε στο μάγουλο με το ένα χέρι της, ενώ με το άλλο ψαχούλευε την τσάντα της για να βρει το κινητό της. «Η μπέιμπι σί­ τερ θα σου φτιάξει ταρτάκια με στα­ φίδες. Ωραία, ε;» Ο Θίο έκανε μια γκρι­ μάτσα. Η αλήθεια είναι