Μια προσευχή για τα παλιά ασήμια (Μεταίχμιο Pocket)

[ 11 ] Ιούνιος 2004: Ουργκούπ Άλεξ Α ραδιασμένα πάνω στο γραφείο είναι τα διάφορα εξαρτήματα της φωτογραφικής μηχανής. Τα χέρια πάνε κι έρχονται, διαλέ- γουν, απορρίπτουν, ξεβιδώνουν, αντικαθιστούν, βιδώνουν πάλι, καθαρίζουν με μαλακό πανί εμποτισμένο σε ειδικό υγρό, καμιά φο- ρά τρίβουν κάποιο εξάρτημα πάνω στο λευκό μακό μπλουζάκι. Διάφοροι φακοί αντανακλούν το φως από την όμορφη λάμπα με το μελί φυσητό γυαλί, το στέλνουν άλλοτε στα μάτια του και τυ- φλώνεται για κλάσματα του δευτερολέπτου και άλλοτε στο ταβάνι ομορφαίνοντάς το με παράξενες λάμψεις και σχήματα. Άλλοι φακοί, μεγεθυντικοί εκείνοι, μεγαλώνουν ό,τι βρίσκεται από κάτω τους. Λίγους κόκκους από τη σκόνη που είναι νωχελικά αραγμένη στη σκουρόχρωμη επιφάνεια του γραφείου, ένα ανεπαί- σθητο γδάρσιμο πάνωστο έπιπλο, την άκρη μιας ασημοτυπίας που προσπαθεί να αρθρώσει κάποιο όνομα, καθώς κάτω από τον φακό κρύβεται ένα επιστολόχαρτο με το λογότυπο του ξενοδοχείου. Έτσι μπορείς να δεις τεράστια την πρώτη λέξη «CAVE», ενώ τα υπόλοιπα, ένα σίγμα τελικό για να ολοκληρωθεί η λέξη «caves» και ένα ορφα- νεμένο «Hotel», που βρίσκονται έξωαπό τονφακό συνεχίζουν πάνω στο χαρτί σε φυσιολογικό μέγεθος . Ούτε ο ίδιος ξέρει τι κάνει ακρι- βώς. Κατά πάσα πιθανότητα προσπαθεί να απασχολήσει το μυαλό του, κρατώντας απασχολημένα τα χέρια του με ένα αντικείμενο που αγαπάει ιδιαίτερα: τη φωτογραφική του μηχανή – χόμπι, εργαλείο