Μια προσευχή για τα παλιά ασήμια (Μεταίχμιο Pocket)

[ 22 ] που το είχε αφήσει, ενώ το μυαλό της ταξιδεύει στον χρόνο, μια μπρος μια πίσω, με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Γιατί έγραψε στην Ερωφίλη: «Θα πάω και ό,τι θέλει ας γίνει»; Τι είναι αυτό πάλι και από πού ξεπήδησε · από τις σκέψεις της που μοιάζουν με φύκια στον βυθό καθώς τα παρασέρνει το βουβό κύμα ; «Θα πάω και ό,τι θέλει ας γίνει»… Θα πάει; Φτάνει σε μια σελίδα όπου είναι ζωγραφισμένο ένα μεγάλο δένδρο με ένα κορίτσι καθισμένο στη ρίζα του. Στον ουρανό ο ήλιος πάνω σε απαστράπτον άρμα. Μάλιστα. Εδώ είχε σταματήσει. «Ο Αβραάμ για πάντα ερωτευμένος με τη Μακρίνα. Η Ελισάβετ με τον παραγιό του πατέρα της, τον Ιορδάνη. ΟΜποδοσάκης με τηνΜπα- χάρ, την τουρκοπούλα. ΗΣεβαστή ερωτευμένημε τον ΈλμερΑλεξάντερ και εκείνος μαζί της…Ο έρωτας. Ο παντοδύναμος θεός έρωτας!» Ύστερα σηκώνει το ακουστικό και στα αυτιά της φτάνει η φωνή του σύγχρονου θεού. «Hi. It’s me. I hope you are not still sick, Cinderella. Your attention, please, this is a very serious suggestion. It took me a whole moment to form it. How about continuing this trip together?» Η φωνή δονεί το τύμπανο του αυτιού της και μαζί ολόκληρο το νευρικό της σύστημα. Tρέμει σαν να στέκεται στο επίκεντρο σεισμού που ξερνάει 5 ρίχτερ. Τι της λέει ακριβώς; Καταλαβαίνει καλά; Είναι δυνατόν; Παρατηρεί και ψαχουλεύει τη συσκευή λες και από εκεί θα ξεκαθα- ρίσει το μήνυμα. Την πασπατεύει και εκείνη στέκεται ατάραχη και ανε- ρέθιστη πάνωστο κομοδίνο παρά το χούφτωμα. Δεν μπορεί, κάπου θα υπάρχει ένα ρημαδοκουμπί το οποίο, μόλις το πατήσει, το μήνυμα θα επαναληφθεί. Ανυπόμονα τα μάτια και τα δάχτυλά της τρέχουν πάνω σε όλα τα πλήκτρα. Αυτό όχι! Αυτό όχι! Ούτε αυτό! Η τηλεφωνική συσκευή μοιάζει