Μια προσευχή για τα παλιά ασήμια (Μεταίχμιο Pocket)

[ 21 ] Κρατάω το δεύτερο και προχωρώ. Στο τηλέφωνο του δωματίου αναβο- σβήνει ένα μήνυμα. Ερωφίλη, δεν το άκουσα ακόμη, αλλά είμαι σίγου- ρη πως είναι από εκείνον. Θα πάω και ό,τι θέλει ας γίνει. Στο μεταξύ, ανανέωσε τις γνώσεις σου στη νοσηλευτική. Ίσως χρειαστεί να με πε- ριθάλψεις για δεύτερη φορά. Φιλιά πολλά». Το μήνυμα φεύγει στους αιθέρες, περνάει μέσα από την κοιλάδα του Γκιόρεμε, την υπόγεια πολιτεία της Μαλακοπής, τον Κόκκινο ποτα- μό, το Μαύρο Βουνό, τις πεδιάδες της Μικρασίας. Αφήνει ένα χάδι στη φιλντισένια Σμύρνη και βουτάει στο Αιγαίο Πέλαγος. Βγαίνει στη μο- σχοβολιστή Χίο και καβαλάει ένα νεαρό δελφίνι που ακολουθεί ένα πλοίο με το όνομα «Ελλάδα».Ύστερα πίνει νερό από μια πηγή πάνωστο βουνό τηςΆνδρου και με έναν πήδοβρίσκεται στον βράχο του Σουνίου. Μέσα στις χρυσές ακτίνες της δύσης προσκυνάει τον θεό Ποσειδώ- να στον ναό του και μετά φεύγει για τις μαρμάρινες κολόνες του Παρ- θενώνα. Ύστερα χώνεται σε μια πολυσύχναστη πλατεία και, ανηφορί- ζοντας κάμποσο, παραδίδεται σε μια άσπρη συσκευή που είναι αφημέ- νη σε ένα παλιομοδίτικο φερ φορζέ τραπεζάκι στην άκρη ενός κήπου πνιγμένου στα γιασεμιά. Γύρω γύρω οκταώροφες πολυκατοικίες χά- σκουν σαν τους κακούς δράκους του παραμυθιού, αλλά η Ερωφίλη επιμένει να μη δίνει για αντιπαροχή την πατρική μονοκατοικία στους Αμπελόκηπους. «Πού είχα μείνει;» Γυρνάει με μεγάλο σεβασμό τις κιτρινισμένες σελίδες αν και βιάζεται, το τηλέφωνο συνεχίζει να αναβοσβήνει. «Πού ήμουν… Α ναι, εδώ ! Η Σεβαστή ερωτεύεται τον Αμερικάνο και επιστρέφει στην Καισάρεια μαζί με τον πατέρα της…» Ανήσυχο το δάχτυλό της γυρνάει πάλι πίσωστις σελίδες του ημερο- λογίου, να πιάσει το νήμα της αφήγησης της γιαγιάς Σεβαστής από εκεί