Μια πραγματικά μικρή ιστορία περί των πάντων (σχεδόν)

8 ΠΩΣ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ ΑΥΤΟ; Αυτό εδώ το βιβλίο μιλάει για το πώς συνέβη ΑΥΤΟ – συγκεκριμένα για το πώς περάσαμε από το να μην υπάρχει τίποτα απολύτως στο να υπάρχει κάτι. Έπειτα μιλάει για το πώς μια μικρή ποσότητα από αυτό το κάτι μετατράπηκε σε εμάς καθώς και για μερικά πράγματα που συνέβησαν στο ενδιάμεσο – και για πράγματα που συνέβησαν έκτοτε. Έτσι για να ξέρετε, το δικό μου σημείο εκ- κίνησης ήταν ένα βιβλίο επιστημών που είχα όταν πήγαινα στην Τετάρτη ή την Πέμπτη τάξη του αμερικανικού δημοτι- κού σχολείου. Ήταν ένα τυπικό σχολικό βιβλίο της δεκαετίας του 1950 –ταλαι- πωρημένο, άχαρο και βαρύ–, όμως κά- που στις πρώτες σελίδες του είχε μια εικονογράφηση που με μάγεψε: την απεικόνιση μιας τομής της Γης, η οποία έδειχνε το εσωτερικό της όπως θα φαι- νόταν αν παίρναμε ένα τεράστιο μαχαίρι και κόβαμε τον πλανήτη, αφαιρώντας με προσοχή μια φέτα ίση περίπου με το ένα τέταρτο του όγκου του. Θυμάμαι καθαρά την εικόνα αυτή να με έχει καθηλώσει. Υποπτεύομαι πως το ενδιαφέρον μου οφειλόταν κυρίως στη φρικιαστική εικόνα που είχε σχηματιστεί μες στο μυαλό μου: ουρές από ανυποψίαστους οδηγούς αυτοκινήτων να πέ- φτουν ξαφνικά από έναν γκρεμό περίπου 6.500 χιλιομέ- τρων στον πυρήνα της Γης. Σταδιακά, όμως, άρχισα να σκέ- φτομαι περισσότερο σαν μαθητής και να αναλογίζομαι το επι- στημονικό νόημα πίσω από την εικόνα. Συνειδητοποίησα ότι η Γη αποτελούταν από χωριστά στρώματα, καταλήγοντας στο κέντρο, όπου υπήρχε μια φωτεινή σφαίρα από σίδερο και νικέλιο εξίσου θερμή με την επιφάνεια του Ήλιου, σύμφωνα με τη λεζάντα. Και θυμάμαι τον εαυτό μου να σκέφτεται με πραγματικό θαυμασμό: Πώς το ξέρουν αυτό; Καθώς μεγάλωνα, ήμουν απόλυτα πεπεισμένος πως η επιστήμη ήταν τρομακτικά βαρετή – όμως υποπτευόμουν πως δεν όφειλε να είναι.