Μια πραγματικά μικρή ιστορία περί των πάντων (σχεδόν)

13 Για τα επόμενα 500 εκατομμύ- ρια χρόνια, η νεαρή Γη θα συνέχιζε να δέχεται ανελέητο σφυροκόπημα από κομήτες, μετεωρίτες και άλλα γαλαξιακά συντρίμμια. Αυτά έφεραν το νερό για να γε- μίσουν οι ωκεανοί καθώς και τα αναγκαία συ- στατικά για τον σχηματισμό ζωής. Μέσα σε αυτό το τόσο αφιλόξενο περιβάλλον, με κάποιον τρόπο μικροσκοπικά σακουλά- κια από χημικά απέκτησαν ζωή και ΕΜΕΙΣ ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΛΕΟΝ ΚΑΘ’ ΟΔΟΝ. ΜΕΡΙΚΑ ΜΕΓΑΛΑ ΝΟΥΜΕΡΑ! Τα περισσότερα πράγματα που πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε για τις πρώτες στιγμές του σύμπα- ντος οφείλονται σε μια ιδέα που ονομάζεται «θε- ωρία του πληθωρισμού». Φανταστείτε πως μέσα σε μια απειροελάχιστη στιγμή μετά την αυγή της δημιουργίας το σύμπαν υπέστη μια ξαφνική, δρα- ματική διαστολή, πως διογκώθηκε με τεράστια ταχύτητα. Μέσα σε μόλις ένα εκατομμυριοστό του εκατομμυριοστού του εκατομμυριοστού του εκατομμυριοστού του εκατομμυριοστού ενός δευτερολέπτου, το σύμπαν μετατράπηκε από κά- τι που θα χωρούσε στην παλάμη σας σε κάτι που ήταν τουλάχιστον 10.000.000.000.000.000.000. 000.000 μεγαλύτερο. Έτσι, μέσα σε μία μόνο στιγμή… είχαμε ένα σύμπαν που ήταν τεράστιο – με διάμετρο τουλά- χιστον εκατό δισεκατομμύρια έτη φωτός, φτάνο- ντας όμως ενδεχομένως μέχρι οποιοδήποτε μέ- γεθος, ακόμα και το άπειρο. Ήταν τέλεια απλω- μένο, έτοιμο για τη δημιουργία γαλαξιών – εκεί- νων των τεράστιων συγκεντρώσεων αστέρων, αερίων, σκόνης και άλλης ύλης που περιστρέφο- νται γύρω από το ίδιο κέντρο. ΝΑ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΑΣ! Κάποια στιγμή πριν από περίπου 4,4 δισεκατομμύρια χρόνια, ένα αντι- κείμενο στο μέγεθος του πλανήτη Άρη συ- γκρούστηκε με τη Γη. Τίναξε στο διάστημα αρκετό υλικό ώστε να σχηματίσει μια δεύτερη, μικρότερη μάζα. Μέσα σε εκατό χρόνια είχε πά- ρει τη μορφή σφαιρικού βράχου και είναι αυτή που εμείς αποκαλούμε Σελήνη. (Η τρέχουσα θε- ωρία είναι ότι το περισσότερο σεληνιακό υλικό προήλθε από τον μανδύα της Γης και όχι από τον πυρήνα της, γι’ αυτό και η Σελήνη έχει τόσο λίγο σίδηρο, σε αντίθεση με τη Γη, που έχει πολύ). ΤΩΡΑ ΣΧΗΜΑΤΙΖΕΤΑΙ Η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΜΑΣ Όταν η Γη είχε μόλις περί το ένα τρίτο του ση- μερινού της μεγέθους, πιθανότατα είχε ήδη αρχίσει να σχηματίζει ατμόσφαιρα, αποτελούμενη κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα, άζωτο, μεθάνιο και θείο. Το ότι η ζωή κατάφερε να σχηματιστεί μέσα σε αυτήν τη χύτρα από δηλητηριώδη αέρια είναι πραγματικά θαυμαστό. Το διοξεί- διο του άνθρακα είναι ένα ισχυρό αέριο θερμοκηπίου και βο- ήθησε τη Γη να διατηρήσει τη θερμοκρασία της. Κι αυτό ήταν καλό, επειδή την εποχή εκείνη ο Ήλιος μας ήταν πολύ πιο θαμπός και ψυχρός. Δίχως την ευεργετική παρουσία του διοξειδίου του άνθρακα, η Γη θα μπορούσε κάλλιστα να είχε παγώσει μόνιμα, οπότε ίσως η ζωή να μην εμφανιζόταν ποτέ. Με κάποιον τρόπο, όμως, εμφανίστηκε. ΜΕΡΙΚΑ ΜΕΓΑΛΑ ΝΟΥΜΕΡΑ!