Μια νύχτα στο βιβλιοπωλείο

10 Μ Α Ι Ρ Η Κ Ο Ν Τ Ζ Ο Γ Λ Ο Υ αρχίζει να δονείται από τα συναισθήματα των ηρώων, εκείνα που μαντεύει πως θα νιώσουν στην εξέλιξη της ιστορίας. Σάββατο βράδυ στα μέσα του Σεπτέμβρη, και το αεράκι, που ώρες ώρες γίνεται πιο ψυχρό, μπαίνει από το παράθυρό της. Σάββατο βράδυ στα μέσα του Σεπτέμβρη, περασμένη η ώρα, μπορεί και μετά τις δύο τα μεσάνυχτα και ύπνος δεν της κολλά- ει, κάτι κοχλάζει μέσα της, κάτι τόσο γνώριμο όσο και άγνωστο μαζί, γιατί κάθε φορά μεταλλάσσεται και την μπερδεύει. Κάτι που ίσως και να μη θέλει ακριβώς να το εξηγήσει –προς τι η ερμηνεία και η διάγνωση;– αφού το άγνωστο πάντα την ερέθιζε και την προσέλκυε. Σάββατο βράδυ στα μέσα του Σεπτέμβρη, η νύχτα σύμμαχος και φωλιά της, το φεγγάρι στη χάση του, τώρα θα ανοίξει το καινούργιο της βιβλίο, γιατί, όπως έλεγε και ο μεγάλος συγγρα- φέας Χόρχε Λουίς Μπόρχες «Ο Θεός μού έδωσε ταυτόχρονα τα βιβλία και τη νύχτα» * . * Ο Αργεντινός συγγραφέας έλεγε την παραπάνω φράση όταν μι- λούσε για την τύφλωσή του, η οποία συνέπεσε με τη συστηματική ενασχόλησή του με τη συγγραφή.