Μια νύχτα στο βιβλιοπωλείο

Κ άθε φορά που ξεκινάει ένα καινούργιο βιβλίο –και η λέξη «ξεκινάει» έχει πολλές σημασίες–, ένα παράξενο συναί- σθημα την κατακλύζει. Αυτό που επικρατεί μέσα της είναι αγωνία, ένα ανεπαίσθητο σφίξιμο στο στομάχι και μια τεράστια αδημονία. Η αδημονία ίσως είναι και το πιο έντονο συναίσθημα. Όπως όταν ετοιμάζεσαι να κάνεις ένα ταξίδι που επιθυμούσες παράφορα και από τη μια ελέγχεις ξανά και ξανά αγχωμένη αν τα πήρες όλα σωστά –εισι- τήριο, διαβατήριο, γυαλιά ηλίου, σκουφί, μαγιό, βιβλία, χάρτες, άνετα παπούτσια και οτιδήποτε άλλο νομίζεις πως θα σου είναι απαραίτητο–, ενώ από την άλλη κάνεις ήδη σχέδια για το πώς θα περάσεις, ποια μουσεία θα επισκεφθείς, σε ποια ακρογιάλια θα κολυμπήσεις, πού θα κάνεις τις βόλτες σου, πού θα πιεις ένα αξέχαστο ποτό υπό τους ήχους κιθάρας που θα παίζει ένα παθια- σμένο φλαμέγκο και –κυρίως αυτό– υπό τα βλέμματα του πιο γοητευτικού άντρα που θα έχεις συναντήσει ποτέ στη ζωή σου. Παρ’ όλο τον σχεδιασμό και τις λεπτομερείς ετοιμασίες, το ξεκίνημα ενός καινούργιου βιβλίου –όπως και η αναχώρηση για ένα ταξίδι– ποτέ δεν ξέρει πώς θα εξελιχθεί και αγνοεί παντελώς πού θα την οδηγήσει, σε ποια ακτή ονείρων θα την ξεβράσει μισοπνιγμένη από τη συγκίνηση, σε πόσες βουνοκορφές θα την ανεβάσει για να αγναντέψει τις πεδιάδες των ιστοριών κάτω από τα πόδια της. Όπως επίσης, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα ταυτιστεί απόλυτα με τους ήρωες, ανεξάρτητα αν είναι γυναίκες ή άντρες, γέροι ή μικρά παιδιά, σκληροί ή καλοκάγαθοι άνθρω- ποι, αν συμφωνεί ή όχι με τις απόψεις και τις δοξασίες τους,