Μια ιστορία του 20ού αιώνα: Ο αιώνας των μεγάλων αλλαγών

Σχετικότητα • Διαγράφοντας τον ομφαλό | 45 διάστατος κόσμος τους έπαιρνε το σχήμα σωλήνα ή σφαίρας, πώς θα μπορούσαν αυτοί οι άνθρωποι να εξηγήσουν τούτα τα παράξενα ταξίδια που δεν τελειώνουν; Η ανθρωπότητα χρειάστηκε πολύ και- ρό για να αποδεχθεί ότι ζει σε έναν σφαιρικό πλανήτη, παρότι είχε μπάλες ποδοσφαίρου και επιπλέον κατανοούσε την έννοια της σφαί- ρας. Όμως αυτά τα επίπεδα πλάσματα δεν γνωρίζουν καν την έννοια της σφαίρας για να βοηθηθούν. Θα πρέπει να περιμένουν μέχρι να εμφανιστεί ο επίπεδος Αϊνστάιν τους, ο οποίος θα κάνει παράξενους και μυστηριώδεις μαθηματικούς υπολογισμούς για να εξηγήσει ότι ο κόσμος τους πρέπει να εντάσσεται σε ένα σύμπαν με περισσότερες διαστάσεις, στο οποίο κάποιο τρισδιάστατο πονηρό πλάσμα καμπυ- λώνει τον επίπεδο κόσμο για λόγους τους οποίους δεν μπορούν να ξέρουν. Τα άλλα επίπεδα πλάσματα θα τα έβρισκαν όλα αυτά πολύ μπερδεμένα, αλλά με το πέρασμα του χρόνου θα ανακάλυπταν ότι οι μετρήσεις, τα πειράματά τους και οι μεγάλοι περίπατοί τους επιβε- βαιώνουν τις απόψεις του επίπεδου Αϊνστάιν. Έτσι θα αντιλαμβάνο- νταν ότι υπάρχει μία ακόμα διάσταση, ανεξάρτητα από το πόσο γελοίο θα τους φαινόταν ίσως αυτό ή το πόσο δύσκολο θα ήταν να το φα- νταστούν. Είμαστε κι εμείς σε μια θέση παρόμοια με αυτή των επίπεδων πλασμάτων. Διαθέτουμε μετρήσεις και δεδομένα που δεν μπορούν να εξηγηθούν παρά μόνο με τους μαθηματικούς τύπους του χωρο- χρόνου, εντούτοις ο χωροχρόνος παραμένει ακατανόητος για τους περισσότερους από εμάς. Η χαιρεκακία με την οποία οι επιστήμονες περιγράφουν τις πιο παράξενες όψεις της σχετικότητας, αντί να εξη- γούν τι είναι και πώς σχετίζεται με τον κόσμο τον οποίο γνωρίζουμε, δεν μας βοηθά. Οι περισσότεροι θα έχετε ακούσει το παράδειγμα του απομακρυσμένου παρατηρητή ο οποίος βλέποντάς σας να πέ- φτετε σε μια μαύρη τρύπα θα είχε την εντύπωση ότι χρειάστηκε άπειρος χρόνος για να πέσετε, μολονότι εσείς οι ίδιοι νομίζατε ότι