Μια ιστορία του 20ού αιώνα: Ο αιώνας των μεγάλων αλλαγών

Σχετικότητα • Διαγράφοντας τον ομφαλό | 27 η αυτοκρατορία και ακόμα λιγότεροι υποπτεύονταν πόσο σύντομα θα κατέρρεε. Η θέση της Εκκλησίας έμοιαζε εξίσου στέρεη, παρά τις προόδους της επιστήμης. Ο Δαρβίνος και οι πρόοδοι της γεωλογίας είχαν αμφισβητήσει την αυθεντία της Βίβλου, αλλά η κοινωνία έκρι- νε πως δεν ήταν ευγενικό να εμπλέκεται σε σκληρές αντιπαραθέσεις γι’ αυτά τα ζητήματα. Οι νόμοι του Νεύτωνα είχαν επιβεβαιωθεί πλήρως στην πράξη, και το τακτοποιημένο, καλοκουρδισμένο σύ- μπαν το οποίο περιέγραφαν έμοιαζε αδιαμφισβήτητο. Είναι αλήθεια βέβαια ότι είχαν διαπιστωθεί μερικές παραδοξότητες για τις οποίες σπαζοκεφάλιαζε η επιστήμη. Για παράδειγμα, η τροχιά του Ερμή ήταν ελαφρώς διαφορετική από την αναμενόμενη. Υπήρχε επίσης το ζή- τημα του αιθέρα. Ο αιθέρας ήταν μια θεωρητική ουσία που θα μπορούσε να περι- γραφεί ως το ύφασμα του σύμπαντος. Ήταν ευρέως αποδεκτό πως έπρεπε να υπάρχει. Πειράματα είχαν δείξει επανειλημμένα ότι το φως ταξίδευε ως κύμα. Ένα φωτεινό κύμα χρειάζεται κάτι μέσα στο οποίο να ταξιδεύει, όπως ακριβώς το κύμα του ωκεανού χρειάζεται το νερό και το ηχητικό κύμα χρειάζεται τον αέρα. Τα κύματα του φωτός που ταξιδεύοντας στο διάστημα έρχονται από τον Ήλιο στη Γη πρέπει να περνούν μέσα από κάτι, και αυτό το κάτι το ονόμαζαν αιθέρα. Το πρόβλημα ήταν ότι τα πειράματα που γίνονταν για να αποκαλύψουν τον αιθέρα αποτύγχαναν συνεχώς να τον εντοπίσουν. Ωστόσο, αυτή η αποτυχία δεν θεωρούνταν σοβαρή. Χρειαζόταν πε- ραιτέρω δουλειά και εξυπνότερα πειράματα. Η προσδοκία της ανα- κάλυψης του αιθέρα ήταν παρόμοια με την προσδοκία για το μποζό- νιο Χιγκς πριν από το πείραμα στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του CERN. Οι επιστήμονες επέμεναν ότι ο αιθέρας έπρεπε να υπάρ- χει, επομένως άξιζε τον κόπο να προσπαθήσουν να τον εντοπίσουν σχεδιάζοντας όλο και πιο δαπανηρά πειράματα. Ενώ άρχιζε ο νέος αιώνας, οι επιστήμονες ήταν γεμάτοι αυτοπε-