Μια γυναίκα

A N N I E E R N A U X 16 άνθη, υπήρχαν πολυθρόνες κι ένα χαμηλό τρα­ πέζι με περιοδικά. Ο υπάλληλος μας έκανε ερω­ τήσεις σχετικά με την ημερομηνία θανάτου, τον τόπο της ταφής, αν επιθυμούμε λειτουργία ή όχι. Τα σημείωνε όλα σε μια φόρμα παραγγελίας, πα­ τώντας, κατά διαστήματα, τα πλήκτρα μιας μι­ κρής αριθμομηχανής. Μας πήγε σ’ ένα θεοσκό­ τεινο δωμάτιο, χωρίς παράθυρα, και άναψε το φως. Καμιά δεκαριά φέρετρα ήταν ακουμπισμέ­ να όρθια στον τοίχο. Ο υπάλληλος διευκρίνισε: «Στην τιμή περιλαμβάνεται και ο φόρος». Τρία φέρετρα ήταν ανοιχτά για να μπορεί ο πελάτης να επιλέξει το χρώμα της επένδυσης. Διάλεξα ένα από δρυ που ήταν το αγαπημένο της δέντρο – ήθελε πάντα να ξέρει αν το έπιπλο που αγόρα­ ζε ήταν δρύινο. Ο πρώην άντρας μου μού πρό­ τεινε το μενεξεδί για την επένδυση. Ήταν περή­ φανος, σχεδόν ευτυχής, που θυμόταν ότι εκείνη φορούσε συχνά μπλούζες σ’ αυτό το χρώμα. Έδω­ σα μια επιταγή στον υπάλληλο. Το γραφείο θα φρόντιζε τα πάντα, εκτός από τα άνθη. Γύρισα το μεσημέρι στο σπίτι και ήπια πόρτο μαζί με τον πρώην άντρα μου. Άρχισε να με πονάει το κεφά­ λι και το στομάχι μου. Γύρω στις πέντε, τηλεφώνησα στο νοσοκομείο