Μια γυναίκα

M I A Γ Υ Ν Α Ι Κ Α 15 νησης, τελευταία διεύθυνση προτού έρθει στο γη­ ροκομείο. Αυτές οι πληροφορίες θα έπρεπε κανο­ νικά να υπάρχουν στον φάκελο. Στο δωμάτιο της μητέρας μου, είχαν αφήσει πάνω στο κομοδίνο μια πλαστική σακούλα με τα πράγματά της. Η νοσοκόμα μού ζήτησε να υπο­ γράψω το δελτίο καταγραφής. Αποφάσισα να μην κρατήσω τα ρούχα και ό,τι άλλο είχε εδώ, εκτός απ’ το αγαλματάκι που είχε αγοράσει με τον πατέρα μου όταν είχαν πάει για προσκύνημα στο Λιζιέ, και τον Καπνοδοχοκαθαριστή, ενθύμιο απ’ το Ανσί. Τώρα που ήμουν εδώ, μπορούσαν να μεταφέρουν τη μητέρα μου στον νεκροθάλαμο του νοσοκομείου (συνήθως το άψυχο σώμα έμενε στο δωμάτιο για δύο ώρες αφότου επερχόταν ο θάνατος). Καθώς έφευγα, είδα την κυρία που μοιραζόταν το δωμά­ τιο με τη μητέρα μου. Καθόταν στο γραφείο του προσωπικού, πίσω απ’ το τζαμένιο διαχωριστικό, κρατώντας σφιχτά την τσάντα της στα γόνατά της. Την είχαν παρακαλέσει να περιμένει εκεί μέχρις ότου μεταφέρουν τη σορό της μητέρας μου στον νεκροθάλαμο. Ο πρώην άντρας μου με συνόδεψε στο γραφείο τελετών. Πίσω από τις προθήκες με τα ψεύτικα