Μια αγνοούμενη ακόμα

G I L L I A N M c A L L I S T E R 28 ράθυρα και όμορφα στόρια, όπως στο σπίτι της. Ο υπόλοιπος χώρος είναι ένα τακτοποιημένο τετράγωνο, μ’ ένα γωνιακό γραφείο γεμάτο αντικείμενα που αγόρασε με δικά της χρήμα- τα: μια λάμπα Next, ένα Apple Mac… επειδή τα προτιμάει. Με άλλα λόγια, είναι ένα δωμάτιο του σπιτιού της που έχει μετα- φυτευτεί στη δουλειά. Έχουν περάσει μερικές ώρες, είναι λίγο μετά τις δέκα το βράδυ. Η Τζούλια συντονίζει μια ολοένα αυξανόμενη ομάδα ερευνητών, αναλυτών και εγκληματολόγων. Χαίρεται που βλέ- πει τον Τζόναθαν, ο οποίος έχει βγάλει τα μεγάλα του γυαλιά με τον μαύρο σκελετό και τρίβει τα μάτια του. Η βέρα του χτυπάει στο γραφείο καθώς απλώνει το χέρι του για να τα ξαναφορέσει. Η σύζυγός του γέννησε μόλις πριν από λίγους μήνες. Η Τζού- λια αναγκάστηκε να τον αναγκάσει να πάρει άδεια. Και πάλι, επέστρεψε στη δουλειά μια εβδομάδα νωρίτερα, με τα μάτια του φωτεινά, ζωντανά χάρη στην ομορφιά που απέκτησε σε μια στιγμή η ζωή του. Αγαπάει το μωρό, μα είναι εθισμένος στη δουλειά. Το ίδιο και η Τζούλια. Το ζεστό αφράτο νεογέννητο δεν αρκεί για να σκοτώσει το πάθος του – να λύνει ένα πρό- βλημα, να ενώνει τα κομμάτια, να βοηθά τους ανθρώπους και να πλησιάζει ολοένα πιο κοντά στο πιο φευγαλέο απ’ όλα τα πράγματα: την αλήθεια. Κάθεται σταυροπόδι στην καρέκλα της. «Λοιπόν, πες μου τι ξέρεις» του λέει. «Βολέψου» λέει εκείνος. «Φοβάμαι πως αυτό το κορίτσι είναι η απόλυτη εκπρόσωπος της Γενιάς Ζ». «Της ποιας;» «Τεράστια παρουσία στο διαδίκτυο. Ανήκει στη Γενιά Ζ, αν κι εκείνη σίγουρα θα έλεγε: παιδιά, δεν κάνει να βάζουμε τα- μπέλες σε μια ολόκληρη γενιά, δεν ευνοεί τη συμπερίληψη».