Μια αγνοούμενη ακόμα

G I L L I A N M c A L L I S T E R 24 πέρα κι από αυτό ακόμη : το τραύμα του. Η Σέιντι δεν εμφανί- στηκε ποτέ ξανά, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Τζούλια, οι οποίες απλώς κατέληξαν στο να κατηγορηθεί όχι μόνο η αστυνομία από την οικογένεια της αγνοούμενης για τεμπελιά, αλλά και η ίδια η Τζούλια από τον σύζυγό της για παραμέληση του γάμου τους. Θυμάται τόσο ζωντανά την επομένη της απόσυρσής τους από την υπόθεση. Κανείς τους δεν μπορούσε να το αποδεχτεί. Στο τέλος εξέταζαν πράγματα που είχαν ήδη κοιτάξει δύο φορές στο παρελθόν. Σκέτη απελπισία. Τη μέρα που αποσύρθηκαν απ’ την υπόθεση, η Τζούλια πήγε κατευθείαν στο σπίτι και ξάπλωσε στο κρεβάτι τους μέρα μεσημέρι, κοιτάζοντας ψηλά μέσα από τον φεγγίτη της οροφής. Είχε χάσει τα γενέθλια του Αρτ. Το αυτοκίνητο έπρεπε να περάσει ΚΤΕΟ. Δεν είχε παρα- κολουθήσει τέσσερις συνεχόμενες μηνιαίες λέσχες βιβλίου. Τα άλλα μέλη δεν είναι αστυνομικοί, οπότε δεν καταλαβαίνουν. Κι όμως, το μόνο που μπορούσε να σκεφτεί ήταν εκείνη η γυναίκα και το αόρατο, φρικιαστικό, πιθανό της τέλος – και πώς η Τζού- λια την είχε απογοητεύσει. Ο αρχιφύλακας Πουλ μπαίνει στο δωμάτιο. «Συγγνώμη» λέει. «Μόλις έβγαλα έναν έμπορο ναρκωτικών με εγγύηση για να έρθω, οπότε το καλό που σου θέλω… ας αξίζει τον κόπο!» Η Τζούλια χαλαρώνει ελαφρά καθώς σκέφτεται τον Πράις να συνεχίζει τον δρόμο του, τζάμπα τσάι και τα σχετικά. Με κάποιον τρόπο αυτός ο τύπος τα βγάζει πάντα πέρα. Θα τον ξανακαλέσουν, μα θα τη σκαπουλάρει. Αρπάζει έναν κόκκινο μαρκαδόρο και σχεδιάζει στον πίνακα ένα βέλος. Η επιφάνεια τρίζει κάτω από το χέρι της κι ο χώρος ησυχάζει αυτομάτως, σαν να είχε χτυπήσει με κουταλάκι ένα ποτήρι. Αρχίζει να μιλάει. «Τα δεδομένα. Η Ολίβια Τζόνσον είναι