Μια αγνοούμενη ακόμα

M I A A Γ Ν Ο Ο Υ Μ Ε Ν Η Α Κ Ο Μ Α 23 «Το χιόνι είναι σπουδαίο συντηρητικό» του αντιγυρίζει ο Τζόναθαν. «Ας μη μιλάμε για συντηρητικά» παρεμβαίνει η Τζούλια. «Ας μιλήσουμε για τον εντοπισμό ζωντανών ανθρώπων». «Αυτή η υπόθεση μοιάζει με την περσινή; Ειλικρινά, δεν αντέ- χω να περάσω ξανά τα ίδια» λέει ο Τζόναθαν. Εκτιμά την ειλι- κρίνειά του: το ίδιο αισθάνεται κι εκείνη. Μια γυναίκα που λε- γόταν Σέιντι εξαφανίστηκε την περασμένη άνοιξη, την ώρα που περπατούσε προς το σπίτι της, γεγονός που κατέγραψαν οι κά- μερες ασφαλείας. Το μόνο ελπιδοφόρο στοιχείο ήταν πως είχε πάρει μαζί το διαβατήριό της – αν και δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε αεροδρόμιο. Η έρευνα συνεχίστηκε για μήνες. Κάποια στιγμή υποτίθεται πως κάποιος την είδε, μα δεν έγινε τίποτα πέρα απ’ το γεγονός πως όλοι αναστατώθηκαν. Διπλασίασαν τις προσπάθειές τους διευρύνοντας όλο και περισσότερο την ακτίνα των ερευνών, ζητώντας τεράστιους καταλόγους με τηλεπικοινω- νιακές πληροφορίες, συλλαμβάνοντας και ανακρίνοντας κάμπο- σους δράστες σεξουαλικών εγκλημάτων στην περιοχή, ακολου- θώντας σταδιακά όλο και πιο απίθανα στοιχεία. Μόλις πρόσφα- τα, σκέφτηκαν μήπως κάνουν μια αναπαράσταση των γεγονότων, ήξεραν όμως τόσο λίγα που έμοιαζε άσκοπο. Οι αναπαραστάσεις λειτουργούν μόνο όταν το ευρύ κοινό θα μπορούσε ν’ ανακαλέσει εκ των έσω λεπτομέρειες για μια εξαφάνιση. Ο Τζόναθαν κάνει χειρονομίες με τρόπο τόσο απρόσεκτο, που ρίχνει τσάι στο χαλί. Πιθανότατα αυτός ο λεκές θα μείνει εκεί για πάντα. Έτσι είναι η ζωή στην αστυνομία. Ούτε κατα- διώξεις αυτοκινήτων υψηλής ταχύτητας ούτε μυστικές αποστο- λές. Μόνο μια αόριστη και συνεχής αίσθηση πίεσης από απα- νωτές υποχρεώσεις, μπαγιάτικη ατμόσφαιρα σε πολυκαιρισμέ- να γραφεία, και κάπου πέρα απ’ όλα αυτά, ένα σημείο δυσδιά­ κριτο, μα όπως και να ’χει μαγικό: η ζωή και ο θάνατος. Και