Η μηχανή του χρόνου

16 «Κάποιο τέχνασμα ψευδαίσθησης σίγουρα» εί­ πε ο Γιατρός και ο Φίλμπι προσπάθησε να μας πει για έναν ταχυδακτυλουργό που είχε δει στοΜπέρ­ σλεμ · αλλά προτού τελειώσει τον πρόλογο, ο Χρο­ νοταξιδιώτης επέστρεψε και η αστεία διήγηση του Φίλμπι κατέρρευσε. Αυτό που κρατούσε ο Χρονοταξιδιώτης στα χέ­ ρια του ήταν ένα γυαλιστερό μεταλλικό κατασκεύ­ ασμα, ελάχιστα μεγαλύτερο από ένα μικρό ρολόι και πολύ λεπτεπίλεπτα φτιαγμένο. Περιείχε φίλ­ ντισι και κάποια διάφανη κρυσταλλική ουσία. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να είμαι ακριβής, γιατί αυτό που ακολουθεί –εκτός κι αν αποδεχτεί κανείς την εξήγησή του– είναι κάτι πραγματικά ακατα­ νόητο. Πήρε ένα από τα οκταγωνικά τραπεζάκια που βρίσκονταν διάσπαρτα στο δωμάτιο και το ακούμπησε μπροστά στη φωτιά με τα δύο πόδια στο χαλάκι του τζακιού. Πάνω εκεί τοποθέτησε τον μηχανισμό. Ύστερα τράβηξε μια καρέκλα και κάθισε. Το μοναδικό άλλο αντικείμενο πάνω στο τραπέζι ήταν μια λάμπα, το δυνατό φως της οποίας έπεφτε πάνω στο μοντέλο. Υπήρχαν επίσης καμιά ντουζίνα κεριά τριγύρω, δύο σε μπρούτζινα κηρο­ πήγια στο πρέκι του τζακιού και αρκετά σε βάσεις στους τοίχους, κι έτσι το δωμάτιο ήταν φωταγω