Η μητρική γλώσσα

ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΛΕΞΑΚΗΣ [ 10 ] Πήρα τον ηλεκτρικό στην Ομόνοια. Η μυρωδιά που βγαίνει μέσα από το τούνελ δεν άλλαξε από τότε που ήμουν παιδί. Οι σταθμοί του Παρισιού μυρίζουν αλλιώς, αλλιώς μυρίζει εκεί το σκοτάδι. Στην άκρη της αποβά­ θρας είναι εγκατεστημένη μια ηλεκτρονική σφίγγα, ύψους δύο μέτρων, που διαβάζει τις γραμμές του χεριού. Πάνω στο στήθος της, σε μια οθόνη, εγγράφονται μη­ νύματα σε διάφορες γλώσσες που παροτρύνουν το κοινό να μάθει τη μοίρα του. Το γαλλικό κείμενο είναι ανορθόγραφο. Ένας κύριος έβαλε το χέρι του μέσα στη σχισμή, κάτω από την οθόνη, χωρίς όμως να ρίξει λε­ φτά: ακούστηκε ένας συριγμός που τον έκανε να το τραβήξει αμέσως πίσω. Αρκετός κόσμος ήταν μαζεμένος γύρω από τη σφίγγα και την περιεργαζόταν, αλλά μέ­ χρι που ήρθε ο ηλεκτρικός κανείς δεν θέλησε να μάθει τη μοίρα του. Το τοπίο έχει αλλάξει γύρω από την Αθήνα. Έχει χτι­ στεί. Χτίζουν παντού την ίδια άχαρη πολυκατοικία με τα στενά μπαλκόνια. Το τρένο αργεί πιο πολύ από παλιά να βγει από την πόλη. Τα πρώτα δέντρα που είδα ανήκαν στο Δεύτερο Νεκροταφείο. Ο Θοδωρής και η Μαριλένα με πήραν με το αυτοκίνητο από την Κηφισιά. Πήγαμε στη Σταμάτα. – Περίεργο όνομα, είπα. – Πράγματι, είπε ο Θοδωρής.