Η μητρική γλώσσα

Η ΜΗΤΡΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ [ 21 ] πατήσω το κουμπί του ασανσέρ. Δεν περιμένουν να έρ­ θει το ασανσέρ. Η πόρτα κλείνει πίσω μου τη στιγμή που πατάω το κουμπί. Ακούω την πόρτα τους να κλείνει πολύ πριν πάω σπίτι τους, τουλάχιστον από τη στιγμή που η Βερονίκ με προσκαλεί για το ετήσιο δείπνο. Αυτό συμβαίνει περί τα τέλη Μαΐου. Δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι μόλις γίνει αισθητή η άνοιξη, ακούω την πόρ­ τα των Καριέ να κλείνει πίσω μου. Θα ήθελα να τους εξηγήσω πόσο ενοχλητική είναι η βιασύνη που επιδει­ κνύουν τη στιγμή που χωρίζουμε, αλλά δεν βρήκα ποτέ την κατάλληλη στιγμή, ούτε τα κατάλληλα λόγια. Όσο εγκάρδιοι κι αν είναι κατά τη διάρκεια της βραδιάς, το εσπευσμένο κλείσιμο της πόρτας που θα σημάνει το τέ­ λος της δεν μου επιτρέπει να αισθανθώ πραγματικά άνε­ τα στο σπίτι τους. Ο Σαρλ Καριέ διηγείται πάντα κάποιο επεισόδιο από τη ζωή του με τους Ινδιάνους. Μιλάει για τους Κασιναουά, τους «ανθρώπους-νυχτερίδες», που μένουν στο Ρίο Πού­ ρους του Περού και είναι φίλοι του. Τον ακούω με ενδια­ φέρον και κάποια θλίψη. Σκέφτομαι ότι δεν θα γνωρίσω ποτέ τους ανθρώπους-νυχτερίδες. Κι άλλα ταξίδια που ήθελα να κάνω είναι πια ελάχιστα πιθανό ότι θα τα πραγ­ ματοποιήσω – ίσως πραγματοποιήσω ένα ή δύο από αυτά, σίγουρα όχι όλα. Αρχίζω ν’ αποχαιρετώ τις χώρες που δεν επισκέφθηκα, τους ανθρώπους που δεν συνά