Μην ξενυχτήσεις

12 πει να πας στο ιατρείο» είπα. «Το κόψιμο στο μέτωπο δεί- χνει μάλλον βαθύ». Έγνεψε καταφατικά. «Έλεγα να μη δώσω σήμερα αίμα ». Ακούστηκε σαν ατάκα από παλιά ταινία με βρικόλακες. Γέλασα. «Θα σου πήγαινε να κάνεις τον βρικόλακα. Η Σαραλίν μού είπε ότι σου αρέσουν τα θρίλερ και οι ταινίες τρόμου». «Ναι, έχω μια συλλογή με αφίσες, κόμικς, μάσκες και τα σχετικά» είπε. «Απ’ ό,τι φαίνεται, ξέρεις ένα σωρό πράγ- ματα για εμένα». Για άλλη μια φορά ανασήκωσα τους ώμους. Ένιωσα να αναψοκοκκινίζω. Έτσι ήταν. Με τη Σαραλίν μιλούσαμε συχνά γι’ αυτόν. Από τότε που τον είδαμε να διαβάζει ένα μεγάλο ποίημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε σε έναν διαγωνι- σμό ταλέντων. Μου είχε φανεί πολύ ωραίος γκόμενος. Περίεργος αλλά ωραίος. Μα καλά, Έντγκαρ Άλαν Πόε; Μιλάμε σοβαρά; Χτύπησε το κουδούνι. Θα καθυστερούσαμε για την πέμπτη ώρα. Ένιωθα κάτι πολύ έντονο για εκείνον. Σαν να με τρα- βούσε κοντά του κάποιο μαγνητικό πεδίο. Τον προηγού- μενο αιώνα νομίζω πως το έλεγαν κεραυνοβόλο έρωτα. Κανονικά, θα ’πρεπε να ακούγεται γλυκανάλατη μουσική με ένα σωρό βιολιά. Με άλλα λόγια, μου άρεσε ο τρόπος που με κοίταζε και μου άρεσε να του μιλάω. Σκεφτόμουν μάλιστα ότι έδειχνε πολύ κουλ έτσι όπως το αίμα κυλούσε στο μέτωπό του. «Χάρηκα που έπεσα τυχαία πάνω σου».