Μην πεις λέξη: Βία και προδοσία στη Βόρεια Ιρλανδία - Η κρυφή ιστορία του IRA

ΚΆΤΙ ΑΠΛΌ, ΑΓΝΌ, ΑΤΌΦΙΟ 35 πορεία που ετοιμαζόταν να περάσει μέσα από το Ντέρι το επόμενο πρωί θα αποτελούσε μια επανάληψη της πολιορκίας. 96 Μπορεί αυτοί οι υπέρμαχοι των πολιτικών ελευθεριών να παρίστα­ ναν πως είναι ειρηνικοί διαδηλωτές, έλεγε ο Πέισλι, στην πραγματικό­ τητα όμως δεν ήταν παρά μεταμφιεσμένα «μέλη του IRA». 97 Τους θύμι­ σε τον ρόλο που είχε παίξει το «Λοντοντέρι» ως προπύργιο κατά του παπισμού. Ήταν έτοιμοι να ξεσηκωθούν για άλλη μια φορά ώστε να υπερασπιστούν την πόλη τους; 98 «Αλληλούια!» ήρθε σε απάντηση η ιαχή του πλήθους. Ο Πέισλι συνήθιζε να φέρνει τα πλήθη σε βίαιο παροξυσμό και μετά να αποτραβιέται στο παρασκήνιο, πριν αρχίσουν να πετιούνται πραγματικές πέτρες. Όμως ο Ταγματάρχης Μπάντινγκ, έχοντας αναλάβει τον ρόλο του υπασπιστή του Πέισλι, είπε στον όχλο πως όποιος ήθελε να κάνει κάτι «αντρίκειο», 99 καλό θα ήταν να πάρει «κάθε αμυντική προφύλαξη που πίστευε πως θα φαινόταν χρήσιμη». Μες στο σκοτάδι εκείνης της νύχτας, στα υπερυψωμένα χωράφια που πλαισίωναν τον δρόμο προς το Ντέρι, οι ντόπιοι άρχισαν να μα­ ζεύουν πέτρες. 100 Ένας ντόπιος αγρότης, που υποστήριζε τον αγώνα τους, τους παραχώρησε ένα τρακτέρ για να βοηθήσει με το μάζεμα βλη­ μάτων. Δεν επρόκειτο για πετραδάκια, αλλά για μεγάλα κομμάτια πέτρα που είχαν μόλις βγει από τα νταμάρια και είχαν τοποθετηθεί σε σωρούς σε στρατηγικά σημεία ενόψει της ενέδρας. «Είπαμε από την αρχή πως θα διαδηλώσουμε ειρηνικά» θύμισε ο Ίμον Μακάν στην Ντολόρς και τους υπόλοιπους διαδηλωτές το τελευταίο πρωινό. «Αυτός ο όρκος μας 101 θα δοκιμαστεί σήμερα». Οι διαδηλωτές άρχισαν πάλι να κινούνται, προχωρώντας αργά, σαν να είχαν καταλη­ φθεί από μια αίσθηση δέους. Ήταν όλοι μαζεμένοι σε έναν στενό επαρ­ χιακό δρόμο, που ήταν περιτριγυρισμένος από ψηλούς φράχτες με θάμνους. Μπροστά τους βρισκόταν ένα στένωμα, εκεί όπου η γέφυρα Μπερντόλετ, ένα παλιό πέτρινο κτίσμα, περνούσε πάνω από τον ποτα­ μό Φον. Η Ντολόρς, η Μάριαν και οι υπόλοιποι διαδηλωτές πλησίαζαν σιγά σιγά προς τη γέφυρα. Τότε, πίσω από τους θάμνους, στα χωράφια που βρίσκονταν πιο ψηλά από τον δρόμο, εμφανίστηκε ένας άνδρας, μόνος. Φορούσε ένα άσπρο περιβραχιόνιο και κουνούσε τα χέρια έντο