Μην πεις λέξη: Βία και προδοσία στη Βόρεια Ιρλανδία - Η κρυφή ιστορία του IRA

MHN ΠΕΙΣ ΛΕΞΗ 30 σε στην πορεία και έγιναν αμέσως φίλοι. 72 Ο Μακάν παρότρυνε τους συντρόφους του στη διαδήλωση να μη δαιμονοποιούν τους προτεστάντες της εργατικής τάξης. «Δεν είναι ούτε κατά διάνοια οι εχθροί μας» 73 επέμενε. «Δεν είναι εκμεταλλευτές, δεν ντύνονται με πανάκριβα κοστού­ μια. Είναι κι αυτοί θύματα του συστήματος, θύματα των γαιοκτημόνων και των φιλοβασιλικών βιομηχάνων. Είναι κι αυτοί άνθρωποι με εργα­ τικές φόρμες». Είναι κι αυτοί με το μέρος μας, εννοούσε οΜακάν. Απλώς δεν το ξέρουν ακόμα. Η Ιρλανδία είναι ένα μικρό νησί, με απόσταση περίπου 300 χιλιόμετρα στο πιο πλατύ σημείο της. Μπορείς να οδηγήσεις από τη μια ακτή στην άλλη σε ένα απόγευμα. Από τη στιγμή όμως που η πορεία ξεκίνησε από την πλατεία Ντόνεγκαλ, παρενοχλούνταν συνεχώς από αντιδιαδηλωτές: από «φιλοβασιλικούς» προτεστάντες, που ήταν ένθερμα πιστοί στο βρε­ τανικό στέμμα. Ο ηγέτης τους ήταν ένας κοντόχοντρος 44χρονος με πεταχτά αυτιά, ο Ρόναλντ Μπάντινγκ, ένας πρώην καθηγητής μαθημα­ τικών που είχε υπηρετήσει ως αξιωματικός στον βρετανικό στρατό και τον οποίο οι υποστηρικτές του τον φώναζαν Ταγματάρχη. Αν και κάπο­ τε είχε 74 πιο προοδευτικές απόψεις, ο Μπάντινγκ είχε μαγευτεί από τον φανατικό αντικαθολικό ιερέα Ίαν Πέισλι όταν ο τελευταίος φρόντισε τη μητέρα του Μπάντινγκ στα τελευταία της. Ο Μπάντινγκ ήταν επίσης ένας «Πορτοκαλής άνδρας», μέλος δηλαδή της προτεσταντικής αδελ­ φότητας που από καιρό θεωρούσε αντίπαλο δέος τον καθολικό πληθυ­ σμό. Αυτός και οι υποστηρικτές του άρχισαν να παρενοχλούν και να αποδοκιμάζουν τους διαδηλωτές, και προσπάθησαν να αρπάξουν τα πανό και τα πλακάτ τους, ενώ ταυτόχρονα ανέμιζαν τη δική τους σημαία – τη βρετανική. Σε κάποιο σημείο, ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον Μπά­ ντινγκ μήπως θα ήταν καλύτερα να αφήσουν τους διαδηλωτές ήσυχους και να τους αγνοήσουν. «Δεν μπορείς να αγνοήσεις τον διάβολο, 75 αδερφέ» του απάντησε ο Μπάντινγκ. Όσο μισαλλόδοξος κι αν ήταν ο Μπάντινγκ, μεγάλο μέρος του πλη­ θυσμού συμμεριζόταν τις αγωνίες του. «Ο μεγαλύτερος φόβος των προ­ τεσταντών στη Βόρεια Ιρλανδία είναι πως θα καταστούν μειονότητα