Μην πεις λέξη: Βία και προδοσία στη Βόρεια Ιρλανδία - Η κρυφή ιστορία του IRA

ΚΆΤΙ ΑΠΛΌ, ΑΓΝΌ, ΑΤΌΦΙΟ 25 Πάσχα, εις μνήμην της αποτυχημένης επανάστασης. Ήταν ένα μεθυστι­ κό τελετουργικό για ένα παιδί: σαν να εντασσόταν σε μια μυστική κλίκα παρανόμων. Έμαθε να καλύπτει τον κρίνο 40 με το χέρι όποτε περνούσε μπροστά από έναν αστυνομικό. Δεν έτρεφε πάντως καμιά ψευδαίσθηση γύρω από το προσωπικό κόστος μιας τέτοιας αφοσίωσης στον αγώνα. Ο Άλμπερτ Πράις δεν γνώρισε ποτέ την πρώτη του κόρη, 41 η οποία πέθανε σε βρεφική ηλικία ενώ αυτός βρισκόταν στη φυλακή. Η Ντολόρς είχε επίσης μια θεία, την Μπρίντι, μία από τις αδερφές της Κρίσι, η οποία στα νιάτα της είχε συμμετάσχει στον αγώνα. Σε μια περίσταση, το 1938, η Μπρίντι είχε κουβαλήσει ένα κιβώτιο με εκρηκτικά για να βοηθήσει, όταν αυτά ξαφ­ νικά εξερράγησαν. 42 Η έκρηξη κομμάτιασε τα χέρια της μέχρι τους καρ­ πούς, παραμόρφωσε το πρόσωπό της και της στέρησε διά παντός την όραση. Ήταν 27 χρονών όταν συνέβη αυτό. Κόντρα στα προγνωστικά των γιατρών, η Μπρίντι κατάφερε να επι­ ζήσει. Όμως οι αναπηρίες της θα απαιτούσαν τη φροντίδα από άλλους για το υπόλοιπο της ζωής της. 43 Καθώς δεν είχε χέρια ή μάτια, δεν μπορούσε ούτε να αλλάξει τα ρούχα της, ούτε να φυσήξει τη μύτη της ή να κάνει κάτι μόνη χωρίς βοήθεια. Η Μπρίντι διέμενε κατά διαστή­ ματα στο σπίτι στο Σλιβγκάλιον Ντράιβ. Αν προκαλούσε το συναίσθη­ μα της λύπησης στην οικογένεια Πράις, αυτό ερχόταν σε δεύτερη μοίρα μπροστά στον θαυμασμό που έτρεφαν για αυτή λόγω της θέλησής της να θυσιάσει τα πάντα για ένα ιδεώδες. 44 Η Μπρίντι επέστρεψε σπίτι από το νοσοκομείο σε ένα μικρό κτίσμα με εξωτερική τουαλέτα, χωρίς τη βοήθεια κοινωνικού λειτουργού ή με κάποια σύνταξη – αλλά με τη ζωή της βυθισμένη στο σκοτάδι. 45 Ποτέ δεν εξέφρασε το παραμικρό παράπονο 46 για τη θυσία που πραγματοποίησε στο όνομα μιας ενωμέ­ νης Ιρλανδίας. Όταν η Ντολόρς και η Μάριαν ήταν ακόμη μικρές, η Κρίσι τις έστελ­ νε στον πάνω όροφο με τη διαταγή να «μιλήσετε στη θεία Μπρίντι». 47 Αυτή βρισκόταν εγκατεστημένη σε ένα μικρό υπνοδωμάτιο, μόνη μες στο σκοτάδι. ΗΝτολόρς προτιμούσε να περπατάει στα νύχια των ποδιών της καθώς ανέβαινε τη σκάλα, αλλά η ακοή της θείας είχε οξυνθεί τόσο που πάντα την άκουγε να έρχεται. Ήταν μανιακή καπνίστρια, και από