Μετά την απόλυση

J I M K O K O R I S 16 ντή, όταν έφυγε ο Μπομπ Ο’Μάλι. Για την ακρίβεια, ο Μπομπ Ο’Μάλι πέθανε, αφήνοντας την εταιρεία με πτωτικά έσοδα και χαμηλό ηθικό· και με τον Τσάρλι προσωρινά επικεφαλής. (Ορί­ στηκε μεταβατικός γενικός διευθυντής την ημέρα της κηδείας του Ο’Μάλι.) Έπειτα από πεντάμηνη αναζήτηση, που στον Τσάρλι φάνηκε κάπως παρατεταμένη, ο Χέλμουτ τού παρέδωσε επισήμως τα ηνία με ένα μέιλ δύο προτάσεων: «Αφαιρούμε το μεταβατικός από τον τίτλο σου. Συγχαρητήρια». Το εκτύπωσε κι έβαλε να το κορνιζάρουν, αν και απογοητεύτηκε που ο Χέλμουτ δεν είχε βάλει θαυμαστικό μετά τη λέξη συγχαρητήρια. Αυτός θα το είχε βάλει, το θαυμαστικό. Η περίσταση το καλούσε. Αφού ολοκλήρωσε τον γύρο του ορόφου, ο Τσάρλι μπήκε στο δικό του γραφείο και διέτρεξε με το βλέμμα του το παρκέ πάτωμα, το περσικό χαλί, τις ασορτί δερμάτινες πολυθρόνες, τον αυτόματο πωλητή για τσιχλόφουσκες, που είχε ύψος ένα και ογδόντα, και, τέλος, το κορνιζαρισμένο πορτρέτο του Αβραάμ Λίνκολν. Ο Λίνκολν ήταν το είδωλό του, αντλούσε δύναμη απ’ αυτόν. Είχαν και οι δύο αναλάβει δύσκολες, αν όχι ακατόρθω­ τες, αποστολές – ο Λίνκολν να σώσει τη χώρα· ο Τσάρλι τον λογα­ ριασμό της Odor Eaters. Έκανε ένα ευλαβικό νεύμα προς τη φωτογραφία· και σκέ­ φτηκε ακόμα μια φορά με δυσθυμία την ανικανότητά του να τελειώσει μία από τις πολλές βιογραφίες του Λίνκολν που είχε αγοράσει. (Ο Τσάρλι έπασχε από σύνδρομο διάσπασης προσοχής και είναι ζήτημα αν είχε τελειώσει ποτέ κανένα βιβλίο.) Έπειτα προχώρησε αργά προς το γραφείο του και κάθισε. Δεν είχε διά­ θεση ν’ ασχοληθεί με την Επιχείρηση Αναγεννώμενος Φοίνιξ – το σχέδιό του για την αναδιοργάνωση της εταιρείας. Το δούλευε με μισή καρδιά βδομάδες τώρα, και τον τρόμαζαν όσα συνεπαγό­ ταν. Θα ήταν απαραίτητο να προβεί σε δραστικές αλλαγές, μεταξύ των οποίων η αναδιάρθρωση τμημάτων και η περικοπή προσωπικού. Αν και ήξερε ότι αυτά τα βήματα ήταν απαραίτητα προκειμένου η εταιρεία να έχει κάποιες ελπίδες επιστροφής