Μετά την απόλυση

14 Kεφάλαιο 2 Ο Τσάρλ ι δούλευε στη δ ι αφήμι ση . Αυτό έκανε είκοσι οχτώ χρόνια τώρα. Όταν ήταν νεότερος ένιωθε ερωτευμένος με το επάγγελμα που είχε επιλέξει, θεωρώντας το πνευματικά διε­ γερτικό, ουσιαστικό, ως και σημαντικό. Δεν ήταν τόσο δουλειά, σκεφτόταν, όσο λειτούργημα. Απαιτούσε απ’ αυτόν ό, τι καλύ­ τερο μπορούσε να δώσει, κι εκείνος το προσέφερε ευχαρίστως. Ο τομέας του ήταν το δημιουργικό κομμάτι, και περνούσε ατέ­ λειωτες ώρες γράφοντας κείμενα και αργότερα σχεδιάζοντας καμπάνιες για σιγαστήρες εξατμίσεων, μπισκότα, αρτοσκευά­ σματα και αυτοκίνητα. Η δουλειά του κέρδιζε βραβεία, απο­ σπούσε επαίνους – και για πολύ καιρό αυτό έφτανε. Αν και ο έρωτας του Τσάρλι για τη διαφήμιση είχε κρυώσει με τα χρόνια –τα ωράρια, οι απαιτήσεις των πελατών και ο ανταγω­ νισμός έχουν κόστος–, εκείνος επέμενε, σκαρφαλώνοντας με τη δέουσα αίσθηση καθήκοντος την ιεραρχική κλίμακα. Οι προα­ γωγές έρχονταν αργά, έπειτα πιο γρήγορα, και την παραμονή των τεσσαρακοστών ένατων γενεθλίων του ο Τσάρλι βρέθηκε να διευθύνει μια από τις μεγαλύτερες διαφημιστικές εταιρείες στο Σικάγο, ένα επίτευγμα που, εκείνη τη στιγμή, θεώρησε πως τον ολοκλήρωνε. Η αίσθηση ικανοποίησης μετριαζόταν από το άγχος της δου­ λειάς. Η άνοδος στην ιεραρχία οποιασδήποτε μεγάλης διαφημι­ στικής είναι σοβαρή υπόθεση και τα ρίσκα μεγάλα – η απώλεια ενός σημαντικού πελάτη μπορούσε να οδηγήσει στην απώλεια δεκάδων θέσεων εργασίας, μεταξύ των οποίων και της δικής του.