Μετά την απόλυση

J I M K O K O R I S 22 ο Χακ είχε απομακρυνθεί από την όχθη, και το ρεύμα τον έπαιρνε ήδη μακριά. Σήκωσε το κουπί του και έδειξε πίσω από τον Τσάρλι τις απειλητικές γυναίκες που πλησίαζαν. «Περίμενε! Σε παρακαλώ!» «Θα βουλιάξουν τη σχεδία» φώναξε ο Χάκλμπερι καθώς εξαφα­ νιζόταν στην καταχνιά, που είχε αρχίσει ν’ απλώνεται χωρίς να το καταλάβει ο Τσάρλι. «Σε παρακαλώ» φώναζε ξανά και ξανά ο Τσάρλι. «Σε παρακαλώ». Αλλά ο Χακ είχε χαθεί και η καταχνιά ήταν τώρα παντού. Η Τζόρτζια, η βοηθός του Τσάρλι, βρισκόταν σε κατάσταση αλλοφροσύνης. «Τσάρλι Μπέικερ, ξύπνα αμέσως. Ξύπνα, είπα!» «Τι; Τι κάνεις εκεί;» Τον ανασήκωσε στην καρέκλα σύροντάς τον. «Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό!» «Δεν κάνω τίποτα. Μπορούμε, σε παρακαλώ, να κατεβά­ σουμε λιγάκι τους τόνους;» «Κοιμάσαι στη δουλειά, Τσάρλι! Τι θα σκεφτεί ο κόσμος άμα σε δει έτσι, κοιμισμένο;» Η Τζόρτζια ήταν μια κοντή γεροδεμένη μαύρη απροσδιορί­ στου ηλικίας. Ήταν βοηθός του Τσάρλι στην προηγούμενη εται­ ρεία και τον είχε ακολουθήσει στην καινούργια μετά την προα­ γωγή του. «Έρχεσαι στη δουλειά πολύ νωρίς» είπε η Τζόρτζια. Ξεσκό­ νισε για κάποιο λόγο τους ώμους του με το χέρι της. «Τι ώρα είναι;» Ο Τσάρλι έτριψε το πρόσωπό του. «Εννέα». «Εννέα;» Αυτό τον σόκαρε. Είχε κοιμηθεί τρεις ώρες. «Σ’ έψαχνε ο Χέλμουτ. Είναι εδώ». «Τι εννοείς; Τι πάει να πει αυτό;» «Ο Χέλμουτ ήταν εδώ!»