Μετά την απόλυση

Μ Ε Τ Α Τ Η Ν Α Π Ο Λ Υ Σ Η 17 στην κερδοφορία, ο Τσάρλι έσερνε με το ζόρι τα πόδια του προς την ολοκλήρωση, πόσο μάλλον την εφαρμογή, του σχεδίου. Δεν είχε τα κότσια για απολύσεις. Προτού καταπιαστεί με την Επιχείρηση Αναγεννώμενος Φοί­ νιξ, αποφάσισε να ρίξει άλλη μια γρήγορη ματιά στο διαβόητο πια υπόμνημα «των χοντρών». Όλη την προηγούμενη χρονιά διακατεχόταν από ολοένα μεγαλύτερη ανησυχία σχετικά με το βάρος του προσωπικού του. Πίστευε ότι η εταιρεία απασχολούσε μεγάλο αριθμό παχύσαρκων ή οριακά παχύσαρκων ατόμων. Τους τελευταίους μήνες, σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις, μέλη του προσωπικού είχαν διαλύσει καρέκλες κατά τη διάρκεια συναντήσεων με πελάτες – είχαν καταρρεύσει στο πάτωμα σαν σωροί από τούβλα, σκορπίζοντας τριγύρω χαρτιά και αρχεία. Επιπλέον, μία από τις αντιπροέδρους, η οποία είχε την ευθύνη για τον λογαριασμό του μεγαλύτερου πελάτη της εταιρείας, είχε αρχίσει να ταξιδεύει πρώτη θέση (φαρδιά καθίσματα) με το αεροπλάνο, λόγω του τεράστιου όγκου της – κόστος που η εται­ ρεία ήταν υποχρεωμένη να χωνέψει. Ο Τσάρλι θεωρούσε εν μέρει υπεύθυνους τους πελάτες της εταιρείας –μια αλυσίδα φαστφούντ που σέρβιρε κυρίως τηγανητό κοτόπουλο, μια πολυε­ θνική ειδών αρτοποιίας και μια τυροκομική μονάδα–, οι οποίοι εφοδίαζαν τακτικά τα στελέχη με δείγματα προϊόντων ή εκπτω­ τικά κουπόνια. Κυρίως υπεύθυνο, όμως, θεωρούσε τον Ο’Μάλι, ο οποίος προσλάμβανε συνειδητά και με κάθε ευκαιρία ανθρώ­ πους που ήταν εξίσου ή περισσότερο παχύσαρκοι από τον ίδιο. Το υπόμνημα «των χοντρών» (στην πραγματικότητα λεγόταν Επιχείρηση Σωματική Αναμόρφωση) –το είχε διανείμει πριν από δύο εβδομάδες τουλάχιστον– εξέφραζε τον αυξανόμενο προβλη­ ματισμό του για τον αυξανόμενο όγκο όλων των εργαζομένων. Μεταξύ άλλων, ενθάρρυνε μια συλλογική προσπάθεια αδυνατί­ σματος μέσω σειράς ομαδικών χαλαρών εξορμήσεων για τρέξιμο πέντε χιλιομέτρων, γευμάτων χαμηλών σε υδατάνθρακες και σεμιναρίων διατροφής, τα οποία ο Τσάρλι ήταν όχι μόνο πρόθυ