Μέρες Αλεξάνδρειας

MEΡΕΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ 39 είναι η ευκαιρία να αποτινάξουμε επιτέλους τον οθωμανικό ζυγό». «Εμένα, πάντως, δεν με ενθουσιάζει η ιδέα ότι θα πλουτί- σω από την καταστροφή. Ça m’ennuie un peu, tu sais». * «Δεν ήξερα ότι είσαι φιλειρηνιστής…» «Είμαι απλώς ένας καπνοβιομήχανος που θέλει την ησυ- χία του». «Την ευδαιμονία σου σ’ αυτή τη γη, καλώς ή κακώς, την αγοράζεις. Με τη δυστυχία πολλών άλλων ανθρώπων». Ο Αντώνης αναρωτήθηκε αν έπρεπε να εκλάβει αυτό τον αφορισμό σαν έκφραση απόλυτου κυνισμού ή σαν δείγμα μιας τρυφερής ουμανιστικής ψυχής. «Αssez με την αμπελοφιλοσοφία. Θέλω να μου πεις για τον Κίτσενερ. Ακούγεται ότι θα φύγει». «C’est bien probable. Τον προορίζουν για υπουργό των Στρατιωτικών. Ο ίδιος, βέβαια, θα προτιμούσε να παραμείνει Ύπατος Αρμοστής της Αιγύπτου. Αλλά ξέρεις πώς είναι αυτά τα πράγματα». «Και ο ημέτερος…ο Kόσνερ;» «Ο ημέτερος…θα μπορούσε υποθετικά να τον διαδεχτεί, αλλά… όχι. Δεν διορίζεις Ύπατο Αρμοστή κάποιον που δεν καταφέρνει να ελέγξει στοιχειωδώς το πάθος του για τους νεαρούς άντρες. Θυμάσαι τον κοκκινομάλλη στην προη- γούμενη συνάντησή μας στη Σερίφ Πασά; Στο Κάιρο τον ξέρουν ως δεσποινίς Κόσνερ. Αναλφάβητος πολιτικά. Αλλά άμα κοιμάσαι και ξυπνάς στην αγκαλιά ενός Κόσνερ, όλα γίνονται». * Μ’ ενοχλεί λίγο, ξέρεις.