Μέρες Αλεξάνδρειας

MEΡΕΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ 31 Γύρω από ένα μαγκανοπήγαδο έκανε κύκλους ένα μουλά- ρι με δεμένα μάτια με την ακρίβεια κουρδιστού αθύρματος. Οι φελάχες λικνίζονταν στη σειρά με τις στάμνες στο κεφάλι. Ρώτησε τον Μιχελή γιατί δένουν τα μάτια του ζώου. «Για να μη ζαλίζεται» του απάντησε.Του φάνηκε απίθανη αυτή η εξή- γηση. Δεν ήξερε ότι ζαλίζονται και τα μουλάρια. Όσο πιο βα- θιά εισχωρούσε η αμαξοστοιχία στα σπλάχνα της αφρικανι- κής γης, τόσο ένιωθες το καυτό χνότο της ερήμου, που στην Αλεξάνδρεια απάλυνε η αύρα της Μεσογείου. Όταν το τρένο μπήκε επιτέλους στον σταθμό του Καΐρου, αισθάνθηκε τα μάτια του να τσούζουν, τη μύτη του να στε- γνώνει και τη ζέστη να τον πνίγει και είπε μέσα του: «Χάρισμά σας η πρωτεύουσα!» Από την άλλη, αισθάνθηκε ανακούφιση που θα αποχωριζόταν έστω και προσωρινά τον Μιχελή. Ένα θεόρατο υπόστεγο μπροστά του υπενθύμιζε τον γιγαντισμό αυτής της πόλης. Η έλευση του τρένου κινητοποίησε έναν όχλο από αχθο- φόρους και ανθρώπους που περίμεναν να υποδεχτούν τους άρτι αφιχθέντες, κι όλοι χύμηξαν κυριολεκτικά πάνω στις πόρτες της αμαξοστοιχίας, πολιορκώντας τους ταλαίπωρους επιβάτες. Κοστουμαρισμένοι που κρατούσαν βαλίτσες και γυαλιστερούς χαρτοφύλακες αναμειγνύονταν με τις κελεμπίες των φελάχων και τα κοτόπουλα που φτεροκοπούσαν τρομαγ- μένα μες στα ζεμπίλια. Μέσα στην τρικυμισμένη αυτή λαο- θάλασσα διέκρινες κάπου κάπου τις στολές των Βρετανών στρατιωτών και των αντρών της αιγυπτιακής αστυνομίας,ενώ κάτι θαρραλέα χαμίνια όργωναν την αποβάθρα με τις έκτα- κτες εκδόσεις αραβόφωνων, αγγλόφωνων και γαλλόφωνων εφημερίδων, τσιρίζοντας τη λέξη «Πόλεμος!» σε όλες τις