Μέρες Αλεξάνδρειας

24 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ σθηση του χώρου και να μην είναι βέβαιος αν όντως βρισκό- ταν στο πολυτελές διαμέρισμα του Ελιάς Χούρι στο Ρούσντι, στο διπλό κρεβάτι με τα χρυσοποίκιλτα κάγκελα, αγκαλιά με μια γυναίκα που είχε μεθύσει τη φαντασία του. Ύστερα οι πνιχτές φωνούλες της και η προτροπή «poussez, poussez!» που ακολουθούσαν τον ρυθμό του ζευγαρώματος τον έκαναν να ξαναβρεί τις ηδονικές παραμέτρους της πραγματικότητας: πάνω στα στητά σαν λεμόνια στήθη της, στα κυματιστά μαλ- λιά της που οι άκρες τους χάνονταν πίσω από τα κάγκελα του κρεβατιού, πάνω στο τριγωνικό εφήβαιό της που αγκύλωνε το δέρμα του. Πριν καλά καλά το καταλάβει, ήρθε ο οργασμός, ρωμαλέος και αμετάκλητος, κι εκείνη τη στιγμή πρόλαβε απλώς να ολοκληρώσει τη σκέψη του φωναχτά. Μόνο που ακούστηκε τόσο δυνατά, σχεδόν σαν ουρλιαχτό, κι έκανε την ερωμένη του να γουρλώσει απορημένη τα μάτια. Δεν υπήρχε αμφιβολία πως ακόμα και η αίσια κατάληξη του φλερτ με την Υβέτ έφερε τη σφραγίδα του Χούρι. Ο «Λι- βανέζος» έκανε τα αδύνατα δυνατά για να τελεσφορήσει το ειδύλλιο, θέλοντας ίσως να πλήξει ανεπανόρθωτα τον concurrent * του, όπως αποκάλεσε κάποια στιγμή τον Φιλίπ Ζακό.Το να διαθέσει το διαμέρισμά του στο παράνομο ζευγά- ρι ήταν το ελάχιστο που μπορούσε να κάνει, ύστερα από την παχυλή αποζημίωση που έλαβε από τον Χάραμη. Ο Αντώνης εντυπωσιάστηκε από το κομψό ενδιαίτημα του «Λιβανέζου». Ο ίδιος έμενε σε πραγματικό παλάτι, ενώ είχε μπει κατά καιρούς στα πλουσιότερα σπίτια της Αλεξάνδρειας. Δύσκολα θα εντυπωσιαζόταν από ένα συμβατικό διαμέρισμα * Ανταγωνιστής.