Μέρες Αλεξάνδρειας

MEΡΕΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ 23 Η ξανθή μπίρα άστραψε μέσα στα μποκ * που υψώθηκαν τσουγκρίζοντας το ένα το άλλο. Έξω στον δρόμο απεικονιζό- ταν η τάση της πόλης που βιαζόταν να αναγεννηθεί οικονο- μικά. Οι χαντούρες ** παράβγαιναν με τα λιγοστά αυτοκίνητα και ανάμεσά τους μπερδευόταν ένα σμάρι ανθρώπων κάθε φυλής και κάθε ηλικίας που θυσίαζε ευλαβικά στο μαμμωνά. Η πίσω πόρτα της μπιραρίας οδηγούσε σ’ ένα στενοσόκακο όπου η Αίγυπτος και οι άνθρωποί της σου έκλειναν πονηρά το μάτι.Η κύρια είσοδος όμως σε οδηγούσε κατευθείαν στην Ευρώπη. Εκεί όπου επιδεικνυόταν η χάρη του ευρωπαϊκού ρούχου και η αγγλική και η γαλλική ήταν οι κυρίαρχες γλώσ- σες. Με την άκρη του ματιού του παρατήρησε έναν Έλληνα υπάλληλό του που ανέβαινε βιαστικός τη Σερίφ Πασά με ένα μάτσο χαρτιά υπό μάλης. Έδειχνε να κατευθύνεται απερίσπα- στος στη δουλειά του, κι αυτό ικανοποίησε τον εργοδότη του. Εντέλει, ο Αντώνης απολάμβανε τη ζωή σ’ αυτή την πόλη, όπου φυλές, γλώσσες και δόγματα συνηχούσαν αρμονικά σ’ ένα καθημερινό πανηγύρι.Δεν μπορούσε να σκεφτεί κανέναν άλλο τόπο όπου τυχοδιώκτες σαν τον ίδιο, τον Ελιάς Χούρι και την Υβέτ Σαντόν θα είχαν καλύτερη τύχη. Η ώρα στο με- γάλο ρολόι του τοίχου έδειχνε μία και μισή. Δεν είναι μόνο ο πόλεμος και το εμπόριο που μας έφεραν εδώ, σκέφτηκε ο Αντώνης καθώς αισθανόταν πως είχε βρει τον δρόμο για τα απόκρυφα του κορμιού της Υβέτ. Οι πρώτες διεισδύσεις μέσα στο σώμα της τον έκαναν να χάσει την αί- * Ποτήρι μπίρας που χωρά 1/4 του λίτρου. ** Χαντούρα: μόνιππο, η χαρακτηριστική αλεξανδρινή άμαξα.