Μέρες Αλεξάνδρειας

MEΡΕΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ 19 ικανοποίηση πως ο μπαρμπέρης είχε φροντίσει, εκτός από το μουστάκι, και τις φαβορίτες. Την ίδια στιγμή ακούστηκε το κουδουνάκι της πόρτας, όμως δεν ήταν αυτός που περί- μεναν. Ένα υπέροχο άρωμα τον κατέκλυσε και στράφηκε να κοιτάξει. Από το ξύλινο χώρισμα της εισόδου πρόβαλε μια εντυπωσιακή γυναίκα με καπελίνα.Τους ώμους της κάλυπτε ένα μπολερό και το πολύπτυχο φόρεμά της έφτανε λίγο κά- τω από το γόνατο, αποκαλύπτοντας δυο υπέροχες γάμπες. Κοντοστάθηκε για λίγο,ώσπου ένας μικρός σισμπής * να πά- ρει το καπέλο της. Κατόπιν ο Φάουζι, το γκαρσόνι, με μια σχεδόν θεατρική χειρονομία τής υπέδειξε το διπλανό τρα- πέζι. Με αιθέριες κινήσεις, σαν να χόρευε πάνω στα τακού- νια της, στρογγυλοκάθισε στη θέση της. Απαλλάχτηκε αργά αργά από τα κατάλευκα γάντια της, που τα δίπλωσε και τα έβαλε στην τσάντα της. Άνοιξε τη βεντάλια της και τίναξε με επιτήδευση τα κυματιστά μαλλιά της. Τη στιγμή εκείνη ο Αντώνης νόμισε πως του χαμογέλασε, κι έσπευσε να αντα- ποδώσει σηκώνοντας το ποτήρι του. Ήταν τόσο εντυπωσια- σμένος από τον ευρωπαϊκό αέρα της νεαρής γυναίκας,ώστε δεν διανοήθηκε να σκεφτεί κάτι λιγότερο από: «Quelle belle femme!» ** «Η Υβέτ Σαντόν!» τον διαφώτισε ο Ελιάς Χούρι, που αντι- λήφθηκε το ενδιαφέρον του. «Γαλλο-Ελβετίδα. Τώρα από Ελ- βετίδα μητέρα και Γάλλο πατέρα… Από Γαλλίδα μητέρα και Ελβετό πατέρα;» Και στη συνέχεια του ψιθύρισε: «Λένε πως την έφερε εδώ ο Φιλίπ Ζακό. Έναν καιρό μάλιστα παρίστανε * Αλλήθωρος. ** Τι όμορφη γυναίκα!