Μέρες Αλεξάνδρειας

MEΡΕΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ 15 Τα μεταξωτά πουκάμισά τους μουλιάζουν στον ιδρώτα. Ύστε- ρα μαζεύονται οι δικηγόροι και οι τραπεζίτες. Y a du monde, je vous assure». * Ο Αντώνης σκέφτηκε πως και ο Ελιάς ετοιμαζόταν να δώ- σει τη δική του παράσταση σε όλους αυτούς. Θα προτιμούσε τελικά ετούτη η υπόθεση να είχε λήξει χωρίς τυμπανοκρου- σίες,σε ένα ήσυχο γραφείο,μακριά από τα μάτια του κόσμου, και η επιμονή του Ελιάς να συναντηθούν σ’ ένα τόσο πολυ- σύχναστο μέρος είχε αρχίσει να τον ενοχλεί, όπως άλλωστε και η αργοπορία του Βρετανού αξιωματούχου. Ο Λιβανέζος, που διαισθανόταν αυτή την ενόχληση, τον εκνεύριζε ακόμα περισσότερο όταν προσπαθούσε να δικαιολογήσει τα αδικαι- ολόγητα,λέγοντας: «En tout cas, ** κοτζάμ σύμβουλο του Ύπα- του Αρμοστή περιμένουμε, όχι τον πρώτο τυχόντα». Αυτό πια έβγαλε τον Αντώνη από τα ρούχα του. «Κοτζάμ σύμβουλο, ε;» γρύλισε οργισμένος. «Έναν κολαούζο που δεν έχει μάθει να είναι στην ώρα του περιμένουμε, και σταμάτα να βάζεις και να βγάζεις αυτό το ρημάδι το ρολόι από την τσέπη σου γιατί μου δίνεις στα νεύρα!» Ο Ελιάς τον κοίταξε εμβρόντητος κι έσπευσε να παραχώ- σει το ρολόι του στο τσεπάκι του γιλέκου του.Τότε ο Αντώνης τίναξε αποφασιστικά το πέτο του και σταύρωσε τα χέρια πε- ριμένοντας. Η πραγματική αιτία της οργής του, ωστόσο, ήταν άλλη. Αισθανόταν πως είχε επιτρέψει στον Ελιάς να τον χρησιμο- ποιήσει για το θεαθήναι. Την ώρα που μπήκαν οι δυο τους, * Πολύς κόσμος, σας διαβεβαιώ. ** Σε κάθε περίπτωση.