Μέρα / Νύχτα: Ταξίδια στο σκιπτόριο & Άνθρωπος στο σκοτάδι

P A U L A U S T E R 14 χώρια ο αόρατος μηχανισμός των ελατηρίων που του επι­ τρέπει να λικνίζεται μπρος πίσω κατά βούληση, το οποίο είναι αυτό ακριβώς που ξεκινά να κάνει με το που κάθεται. Το λίκνισμα μπρος πίσω έχει μια καταπραϋντική επίδραση πάνω του, και καθώς ο κύριος Μπλανκ συνεχίζει να ενδίδει σ’ αυτές τις ευχάριστες ταλαντεύσεις, θυμάται το κουνιστό αλογάκι που βρισκόταν στην κρεβατοκάμαρά του όταν ήταν παιδάκι, και έπειτα αρχίζει να ξαναζεί μερικά από τα φα­ νταστικά ταξίδια που έκανε με εκείνο το άλογο, που το έλεγαν Ασπρούλη και που, στο μυαλό του νεαρού κυρίου Μπλανκ, δεν ήταν ξύλινο αντικείμενο διακοσμημένο με άσπρη μπογιά αλλά πλάσμα ζωντανό, άλογο αληθινό. Έπειτα από αυτή τη σύντομη εξόρμηση στα παιδικάτα του, η απελπισία ξαναπνίγει τον λαιμό του κυρίουΜπλανκ. Λέει δυνατά με φωνή εξαντλημένη: Δεν πρέπει να το αφή­ σω να συμβεί. Έπειτα σκύβει προς τα μπρος για να εξε­ τάσει τα βουνά των χαρτιών και των φωτογραφιών που είναι τακτικά στοιβαγμένα στην επιφάνεια του μαονένιου γραφείου. Πιάνει τις φωτογραφίες πρώτα, τρεις ντουζίνες ασπρόμαυρα πορτρέτα ανδρών και γυναικών διαφόρων ηλικιών και φυλών σε διάσταση οκτώ επί δέκα ιντσών. Η φωτογραφία πάνω πάνω δείχνει μια νεαρή κοπέλα εκεί στα είκοσι. Τα σκούρα μαλλιά της είναι κοντοκομμένα, και έχει μια έντονη, ανήσυχη έκφραση στα μάτια καθώς κοιτάζει τον φακό. Στέκεται έξω σε κάποια πόλη, ίσως μια πόλη ιταλική ή γαλλική, επειδή τυχαίνει να βρίσκεται μπροστά από μια μεσαιωνική εκκλησία, και επειδή η γυ­ ναίκα φοράει κασκόλ και μάλλινο παλτό, μπορούμε να υποθέσουμε με αρκετή σιγουριά ότι η φωτογραφία τρα