Μέρα / Νύχτα: Ταξίδια στο σκιπτόριο & Άνθρωπος στο σκοτάδι

Μ Ε Ρ Α / Ν Υ Χ Τ Α : Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Σ Σ Τ Ο Σ Κ Ο Τ Α Δ Ι 173 Αυτό επιβεβαιώνει τα όσα ο Μπρικ ήδη γνωρίζει: ότι είναι άντρας κοντά στα τριάντα που ζει στο Τζάκσον Χάιτς του Κουίνς. Γνωρίζει επίσης ότι είναι παντρεμένος με μια γυ­ ναίκα που τη λένε Φλόρα και ότι τα τελευταία επτά χρόνια δουλεύει ως επαγγελματίας μάγος, δίνοντας παραστάσεις κατά κύριο λόγο σε παιδικά πάρτι γενεθλίων ανά την πόλη με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Μεγάλος Ζαβέλο. Αυτά τα δεδομένα απλώς βαθαίνουν το μυστήριο. Αν είναι τόσο βέβαιος για το ποιος είναι, τότε πώς κατέληξε στον πάτο αυτής της τρύπας, ντυμένος με στολή δεκανέα από πάνω, χωρίς χαρτιά ή νεκροτάμπελο ή στρατιωτική ταυτότητα που να αποδεικνύει ότι είναι στρατιώτης; Δεν του παίρνει πολύ να καταλάβει ότι περίπτωση από­ δρασης δεν υπάρχει. Ο κυκλικός τοίχος παραείναι ψηλός, κι όταν τον κλοτσάει με το άρβυλο για να του ανοίξει βα­ θούλωμα και να δημιουργήσει κάποιο πάτημα που θα τον βοηθούσε να αναρριχηθεί, το μόνο αποτέλεσμα είναι ο πόνος στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού του. Η νύχτα πέφτει γρήγορα, και στον αέρα υπάρχει μια παγωνιά, μια υγρή ανοιξιάτικη παγωνιά που χώνεται στο κορμί του, κι ενώ ο Μπρικ έχει αρχίσει να φοβάται, προς το παρόν ακόμη πα­ ραξενεύεται πιο πολύ παρά φοβάται. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορεί να κρατηθεί και να μη φωνάξει βοήθεια. Ως τώρα, όλα γύρω του είναι ήσυχα, υποδεικνύοντας ότι βρίσκεται σε κάποια απόμερη, ακατοίκητη επαρχιακή έκταση, δίχως άλλους ήχους πέρα από περιστασιακά κρωξίματα και το θρόισμα του ανέμου. Θαρρείς και δόθηκε εντολή, ωστόσο, θαρρείς και από κάποια στρεβλή λογική αιτίου και αποτε­ λέσματος, τη στιγμή που φωνάζει τη λέξη ΒΟΗΘΕΙΑ , ακού