Μελέτη περίπτωσης

Μ Ε Λ Ε Τ Η Π Ε Ρ Ι Π Τ Ω Σ Η Σ 19 ρί ψυχιατρικής με οικοδέσποινα την Τζόαν Μπέικγουελ. * Ηεμφάνιση τουΜπρέιθγουεϊτ δεν ήταν πιο γοητευτικήαπό τη φωνή του. Φορούσε πουκάμισο ανοιχτό στον λαιμό, χω- ρίς σακάκι. Τα μαλλιά του, που έφταναν ως τον γιακά του, ήταν ατημέλητα και κάπνιζε ασταμάτητα. Τα χαρακτηρι- στικά του ήταν χοντροκομμένα, λες και τον είχε σχεδιάσει καθ’ υπερβολή ένας γελοιογράφος, αλλά υπήρχε κάτι, ακό- μα και στην τηλεόραση, που τραβούσε το βλέμμα σου πά- νω του. Δεν έδωσα σχεδόν καμία σημασία στους άλλους καλεσμένους στο στούντιο. Δεν θυμάμαι τόσο τι ακριβώς είπε, όσο τον τρόπο που το έλεγε. Είχε το ύφος ανθρώπου που θα ήταν μάταιο να του αντισταθείς.Μιλούσε με βαριε­ στημένη αυθεντία, σαν να είχε κουραστεί να εξηγεί τις απόψεις του σε υποδεέστερούς του. Οι καλεσμένοι κάθο- νταν σε ημικύκλιο, με τη δεσποινίδα Μπέικγουελ στο κέ- ντρο. Ενώοι άλλοι κάθονταν ευθυτενείς, σαν να βρίσκονταν σε εκκλησία, ο δόκτωρ Μπρέιθγουεϊτ ήταν σωριασμένος στην καρέκλα του σαν σχολειαρόπαιδο που πλήττει, με το πιγούνι ακουμπισμένο στην παλάμη του. Έδειχνε να αντι- μετωπίζει τους άλλους παρισταμένους με ένα μείγμα απέ- * Αυτό το επεισόδιο της εκπομπής Νυχτερινοί καλεσμένοι προβλήθηκε στο BBC2 την Κυριακή 15 Αυγούστου 1965. Οι άλλοι καλεσμένοι ήταν ο Άντονι Στορ, ο Ντόναλντ Γουίνικοτ και ο τότε επίσκοπος Λονδίνου, Ρόμπερτ Στόπφορντ. Ο Ρ. Ντ. Λενγκ είχε προσκληθεί να συμμετάσχει, αλλά αρνήθηκε να καθίσει μαζί με τον Μπρέιθ- γουεϊτ. Δυστυχώς η εκπομπή δεν σώζεται στα αρχεία του σταθ- μού, αλλά η Τζόαν Μπέικγουελ έγραψε αργότερα ότι ο Μπρέιθ- γουεϊτ ήταν «από τα πιο αλαζονικά και δυσάρεστα άτομα» που είχε την ατυχία να συναντήσει.