Μελέτη περίπτωσης

G R A E M E M A C R A E B U R N E T 10 μενου κινήματος της αντιψυχιατρικής της δεκαετίας του ’60. Το βιβλίο, μια συλλογή αληθινών περιστατικών, ήταν πρόστυχο, εικονοκλαστικό και συναρπαστικό. Η νεοαπο- κτηθείσα μανία μου για τον συγγραφέα δεν ικανοποιήθηκε από τις ελάχιστες πληροφορίες στο ίντερνετ, και η περιέρ- γειά μου ήταν αρκετή για να επισκεφτώ το μικρό αρχείο του Πανεπιστημίου του Ντάραμ, σαράντα χιλιόμετρα βό- ρεια από τη γενέτειρα τουΜπρέιθγουεϊτ, τοΝτάρλινγκτον. Το «αρχείο» αυτό αποτελείτο από δυο χαρτόκουτα που περιείχαν τα χειρόγραφα των βιβλίων του Μπρέιθγουεϊτ, γεμάτα σχόλια (συχνά στολισμένα με χυδαία αλλά καλο- φτιαγμένα πρόχειρα σκίτσα), μερικά αποκόμματα εφημε- ρίδων και λίγες επιστολές, οι περισσότερες από τις οποίες προέρχονταν από τον επιμελητή του Μπρέιθγουεϊτ, Έντουαρντ Σίερς, και την κάποτε ερωμένη του Ζέλντα Όγκολβι. Καθώς συναρμολογούσα τις λεπτομέρειες της εντυπωσιακής ζωής τουΜπρέιθγουεϊτ, άρχισα να σκέφτο- μαι και στα σοβαρά να γράψω τη βιογραφία του, μια ιδέα που δεν ενθουσίασε τον ατζέντη και τον εκδότη μου. Γιατί, με ρώτησαν, να θέλει οποιοσδήποτε να διαβάσει για έναν ξεχασμένο και ατιμασμένο τύπο που το έργο του ήταν εκτός κυκλοφορίας εδώ και δεκαετίες; Αναγκάστηκα να παραδε- χτώ ότι η ερώτηση ήταν απολύτως λογική. Σ’ αυτό το πλαίσιο άρχισε η επικοινωνία μου με τον κύ- ριο Γκρέι. Του είπα ότι θα ήθελα τελικά να ρίξω μια ματιά στα τετράδια και του έδωσα τη διεύθυνσή μου. Δύο μέρες αργότερα έφτασε ένα πακέτο. Το σημείωμα που το συνό- δευε δεν έθετε καμία προϋπόθεση έκδοσης. Οκύριος Γκρέι