Μα πού πήγαν όλοι;

Ζω σ’ αυτόν τον πίνακα πολλά πολλά χρόνια. Μη φοβάσαι, δε θα σε κουράσω με λεπτομέρειες για τη μέχρι τώρα ζωή μου. Λίγα θα σου πω, για να γνωριστούμε καλύτερα — κι ακόμα κι αν έχεις ακούσει τον ξεναγό και τα θυμάσαι, δε θα σου μιλήσω για το παρελθόν, μονάχα για το παρόν. Για το τώρα. Ίσως και για το χθες, αλλά αυτό το ξέρεις. Δε θυμάμαι πότε ακριβώς βρέθηκα εδώ. Νομίζω σχετικά κοντά στην ηλικία που εμφανίζομαι στον πίνακα. Λένε ότι δεν ήμουν ιδιαίτερα τυχερός στη ζωή μου, αυτή που είχα πρώτα, δηλαδή. Πως κάποιος μοχθηρός μακρινός συγγε- νής μού έκλεψε κάποιον θρόνο. Όχι, ευτυχώς αυτός δε βρίσκεται στην ίδια αίθουσα μ’ εμένα. Αλλά και πάλι, τι να τον κάνεις έναν θρόνο; Δεν έχει σημασία, λοιπόν, ποιος με ζωγράφισε και πότε, αλλά πώς με ζωγράφισε και πού. — 9 —