Μαύρος πάγος (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χολμς)

12 «με τον κάπως απλοϊκό, επαρχιώτικο τρόπο μου, είναι ότι, αν προσπαθείς να πιάσεις κάτι, πρέπει να έχεις μια μεθο- δική προσέγγιση. Πρέπει να γνωρίζεις τις συνήθειες του θηράματός σου και πρέπει να γνωρίζεις πώς αυτές οι συ- νήθειες αλλάζουν ανάλογα με το τοπικό περιβάλλον και τις εκάστοτε συνθήκες. Το μάθημα αφορά εξίσου ανθρώ- πους και ψάρια. Οι άνθρωποι έχουν επίσης τις προτιμή- σεις τους σε τοποθεσίες, όσο και σε ώρες της μέρας, και οι προτιμήσεις αυτές μπορεί να αλλάζουν ανάλογα με το αν ο ήλιος λάμπει, αν βρέχει, αν είναι πεινασμένοι ή χορτά- τοι. Πρέπει να μάθεις τις συνήθειες του θηράματός σου, ώστε να μπορείς να προβλέψεις πού θα βρίσκεται. Έπειτα μπορείς να χρησιμοποιήσεις ένα δόλωμα –όπως αυτά τα όμορφα φτερά που έδεσα με βαμβακόνημα– που θα του είναι αδύνατο να αγνοήσει». «Κατάλαβα το νόημα του μαθήματος» είπε ο Σέρλοκ. «Μπορούμε να γυρίσουμε τώρα;» «Όχι. Δεν έπιασα ακόμη το βραδινό μου». Ο Κρόου σάρωνε με το βλέμμα του την επιφάνεια της λίμνης, ανα- ζητώντας κάτι. «Μόλις μάθεις το θήραμά σου και τις συ- νήθειές του, πρέπει να αναζητήσεις σημάδια της παρου- σίας του. Δεν πρόκειται να εμφανιστεί έτσι απλά και να σου γνέψει. Αντίθετα, θα κινείται στα κλεφτά, με κάθε δυνατή προφύλαξη, και θα πρέπει ν’ αναζητήσεις σχεδόν ανεπαίσθητα σημάδια ότι βρίσκεται εκεί». Τα μάτια του εστίασαν σε μια μικρή έκταση νερού, γύρω στα τριάμισι