Μαύρος πάγος (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χολμς)

22 «Νεαρέ κύριε Σέρλοκ» απάντησε η οικονόμος με μια στεγνή φωνή, σαν ξερά φύλλα που θρόιζαν. «Φαίνεται πως συμπεριφέρεστε σαν το σπίτι αυτό να είναι ξενοδο- χείο και όχι η οικία της οικογένειάς σας». «Κι εσείς φαίνεται να συμπεριφέρεστε σαν να είστε μέλος αυτής της οικογένειας και όχι υπηρετικό προσωπικό» της πέταξε ψυχρά ο Σέρλοκ, παρόλο που η καρδιά του έτρεμε. «Ο κύριος Κρόου κι εγώ θα πιούμε μαζί το απογευματινό μας τσάι. Κάντε, σας παρακαλώ, τις απαραίτητες ετοιμα- σίες» είπε και περίμενε να δει αν θα υπάκουε στις εντολές του ή θα τον αγνοούσε αφού του έδινε κάποια αιχμηρή απάντηση. Είχε την αίσθηση ότι ούτε η ίδια ήταν βέβαιη, αλλά πέρασε μόλις μια στιγμή πριν του γυρίσει την πλάτη και κατευθυνθεί προς την κουζίνα, δίχως να πει λέξη. Ένιωσε ξαφνικά μια ακατανίκητη παρόρμηση να δη- μιουργήσει λίγο μεγαλύτερη ένταση, να μπει στη μύτη της γυναίκας που είχε κάνει ό,τι μπορούσε για να του δυ- σκολέψει τη ζωή στη διάρκεια της παραμονής του στο αρχοντικό. «Α, επίσης» πρόσθεσε γνέφοντας με το χέρι προς το ψάθινο καλάθι μπροστά στα πόδια του Αμάιους Κρόου «ο κύριος Κρόου έπιασε μερικά ψάρια. Ζητήστε, αν έχετε την καλοσύνη, από κάποιον να τα ξεντερίσει και να τα ξεκοκαλίσει για λογαριασμό του». Η κυρία Έγκλαντιν στράφηκε ξανά προς το μέρος του, με μια έκφραση που θα μπορούσε να ξινίσει γάλα και να