Μαύρος πάγος (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χολμς)

19 «Τι συμπεραίνεις;» ρώτησε. Ο Σέρλοκ έφτασε δίπλα του και έκανε την ίδια κίνηση. Στο μαλακό χώμα στη σκιά ενός δέντρου παρατήρησε ένα χνάρι οπλής, μικρό και σε σχήμα καρδιάς. «Πέρασε αποδώ κάποιο ελάφι;» ρώτησε, προσπαθώ- ντας να κάνει το λογικό άλμα από αυτό που έβλεπε σε αυτό που μπορούσε να συμπεράνει. «Πράγματι, αλλά προς τα πού πήγε και τι ηλικία είχε;» Ο Σέρλοκ εξέτασε το χνάρι πιο προσεκτικά, προσπαθώ- ντας μάταια να θυμηθεί πώς έμοιαζε η οπλή ενός ελαφιού. «Προς τα εκεί;» ρώτησε δείχνοντας προς την κατεύ- θυνση του στρογγυλεμένου μέρους. «Από την άλλη» τον διόρθωσε ο Κρόου. «Σκέφτεσαι την οπλή του αλόγου, με την καμπύλη μπροστά. Στα χνά- ρια του ελαφιού το αιχμηρό τμήμα δείχνει την κατεύθυν- ση και μάλιστα τούτο δω είναι νεαρό. Το καταλαβαίνεις από τα οβάλ σχήματα πίσω από το χνάρι – αυτά τα κά- νουν τα μικρά νύχια στο πίσω μέρος του ποδιού, που όταν μεγαλώσει δεν ακουμπάνε στο έδαφος». Κοίταξε γύρω του. «Για δες εκεί» είπε γνέφοντας με το κεφάλι προς μία κατεύθυνση. «Μπορείς να διακρίνεις μια ευθεία πορεία ανάμεσα στους θάμνους και στα χόρτα;» Ο Σέρλοκ κοίταξε προς την κατεύθυνση που του είχε υποδείξει ο Κρόου. Είχε δίκιο – υπήρχαν πράγματι διακρι- τικές ενδείξεις της πορείας που είχε ακολουθήσει το ελά- φι, αποτελούμενες από τους θάμνους και τα χόρτα που